Φέρτε πρέζα να πρεζάρω

(Ερηνάκι)

Σύνθεση	:	Παναγιώτης Τούντας
Στίχοι	:	Παναγιώτης Τούντας
Ερμηνεία	:	Στελλάκης Περπινιάδης
Δίσκος	:	Δίσκος 78στρ
Κυκλοφορία	:	1934

Στίχοι

Μη μ' αρωτάτε βλάμμηδες
γιατί όλο συλλογιέμαι,
καραγιανκίνι μες στην καρδιά
έχω και τυραννιέμαι.

Αχ! φέρτε πρέζα να πρεζάρω
και χασίσι να φουμάρω.

Μ' έχει λωλό το Ερηνάκι
με το μουσμουλί γοβάκι,
βρε του μιλάω δε μου ξηγιέται
σκάει απ' τα γέλια κι όλο κουνιέται.

Φέρτε πρέζα να πρεζάρω
και χασίσι να φουμάρω.

Ο μερακλής ο άνθρωπος
πονεί μα δεν το λέγει
κι αν τραγουδά ρε ψεύτη ντουνιά
μέσα η καρδιά του κλαίει.

Αχ! φέρτε πρέζα να πρεζάρω
και χασίσι να φουμάρω.

Μ' έχει λωλό το Ερηνάκι
με το μουσμουλί γοβάκι,
βρε του μιλάω δε μου ξηγιέται
σκάει απ' τα γέλια κι όλο κουνιέται.

Φέρτε πρέζα να πρεζάρω
και χασίσι να φουμάρω.

____________________________

καραγιανκίνι: τουρκ. kara (= μαύρο) και yangin (= φωτιά, πάθος)

Επανεκτελέσεις

1934. Ρίτα Αμπατζή, Δίσκος 78στρ

1934. Στέλλα Βογιατζή, Δίσκος 78στρ

1983. Αγάθωνας Ιακωβίδης, ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2

1983. Θόδωρος Πολυκανδριώτης, ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ

1996. Λέλα Παπαδοπούλου, ΤΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ 5: ΤΗΣ ΜΑΓΚΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΣΤΟΥΡΑΣ

Πληροφορίες

Στις επανεκτελέσεις του Πολυκανδριώτη και της Παπαδοπούλου το τραγούδι αναφέρεται ως «Ερηνάκι».

«Το Ερηνάκι» τραγούδησε και η Χάρ. Αλεξίου, αλλά με διαφορετικούς στίχους, διασκευασμένους με σεβασμό προς τα... χρηστά ήθη της εποχής. Κυκλοφόρησε το 1976 σε δίσκο 45στρ και ταυτόχρονα στον προσωπικό της δίσκο ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ 2.

Η Ρίτα Αμπατζή και η Στέλλα Βογιατζή λένε το τραγούδι από γυναικεία σκοπιά. Π.χ. η Ρίτα:

Μη με ρωτάτε βλάμμηδες
γιατί είμαι λυπημένη,
καραγιανκίνι μες στην καρδιά
έχω και με μαραίνει.

Αχ! φέρτε πρέζα να πρεζάρω
και χασίσι να φουμάρω.

Γιατί αγαπώ έν' αλανιάρη
με το μουσμουλί ζωνάρι.
Ρε του ξηγιέμαι δεν μου μιλάει
πονώ αν με βλέπει κι όλο γελάει.

Φέρτε πρέζα να πρεζάρω
και χασίσι να φουμάρω.

Η μερακλού η μόρτισσα
πονεί μα δεν το λέγει
κι αν τραγουδά ρε ψεύτη ντουνιά
μέσα η καρδιά της κλαίγει.

Αχ! φέρτε πρέζα να πρεζάρω
και χασίσι να φουμάρω.

[Αμάν πια, δε μπορώ!
Γεια σου Ρίτα μου!]

Γιατί αγαπώ έν' αλανιάρη
με το μουσμουλί ζωνάρι.
Ρε του ξηγιέμαι δεν μου μιλάει
πονώ αν με βλέπει κι όλο γελάει.

Φέρτε πρέζα να πρεζάρω
και χασίσι να φουμάρω.

[Ώπα!
Γεια σου Ριτάκι!]