Ο αναπτήρας

Σύνθεση	:	Κώστας Χατζής
Στίχοι	:	Όμηρος Αθηναίος
Ερμηνεία	:	Κώστας Χατζής
Δίσκος	:	Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ
Κυκλοφορία	:	1974

Στίχοι

Λέει ο στιχουργός ότι σε μια πλατεία των Αθηνών,
δεν ονομάζει πλατεία, δηλαδή δεν λέει όνομα,
αλλά λέει 'κεί μαζεύεται όλος ο καλός ο κόσμος.
Κι έχει ζαχαροπλαστεία, διάφορα, μπαρ και τέτοια,
που αυτός ο... ένας νεαρός κάθεται σ' ένα τραπεζάκι
ολομόναχος, στεναχωρημένος, πικραμένος...
Είν' ανεμοδαρμένος, βραχοχτυπημένος
και πολλά άλλα σε -ένος
και έχει και μέγα άνεμον εις την κοιλιακήν χώρα
κι όπως είναι έτσι, σκεφτικός και στεναχωρημένος
βλέπει απέναντι σ' ένα τραπεζάκι,
έναν ολομόναχο αναπτήρα.

Του ρίχνει λοξές ματιές. Ο αναπτήρας όχι.
Του χαμογελάει. Ο αναπτήρας όχι.
Σηκώνεται τον πλησιάζει, λέει:
– Είμαι κύριος καθώς πρέπει.
Ο αναπτήρας, ronson, στην τσέπη.

Σαν τρελός τρέχει στους δρόμους
φτάνει Αλγέρι, φτάνει Κίνα,
τη ντροπή σέρνει στους ώμους
και στα χέρια του την πείνα.

Αχ ζωή και να σου είχα
τον δικό σου αναπτήρα
και να άναβα φωτιές
στων ανθρώπων τις καρδιές.

Απ' τη Μπιάφρα, στο Αμμάν,
στη Χιλή, στο Βιετνάμ,
Έλληνες, Σενεγαλέζοι
όλοι μας σ' ένα τραπέζι.

Δίχως σύνορα, αυταπάτες,
δολοφόνους και προστάτες,
αρχηγούς και δολιχούς*
με προδότες βολικούς
με πληγές ωκεανούς.
Δίχως, αδερφέ μου, δίχως
της υποκρισίας ίχνος.

Αχ ζωή και να σου είχα
τον δικό σου αναπτήρα
και να άναβα φωτιές
στων ανθρώπων τις καρδιές.

____________________________

* δολιχούς: έτσι ακούγεται από τον Χατζή. Στον Μπαμπινιώτη βρίσκω το δόλιχος (=δρόμος αντοχής, αυτός που διαρκεί πολύ), αλλά δεν βλέπω πώς ταιριάζει εδώ. Ίσως ο στίχος να έλεγε "δουλικούς" και το απέδωσε λάθος ο Χατζής.

Πληροφορίες

Δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες.