Σύνθεση | : | Κώστας Χατζής |
---|---|---|
Στίχοι | : | Σώτια Τσώτου |
Ερμηνεία | : | Μαρινέλλα |
Δίσκος | : | ΡΕΣΙΤΑΛ |
Κυκλοφορία | : | 1976 |
Στίχοι
Όταν το φως της αγάπης θα σβήσει,
ο μέγας ήλιος αυτός, ο λαμπρός,
τότε η καρδιά σπλαχνικά ας μιλήσει
κι η καλοσύνη ας γίνει το φως.
Κι εμείς που είμαστε δυο σ' ένα σώμα,
αδερφωμένοι στην ίδια ψυχή
και χωρισμένοι, ας μείνουμ' ακόμα
δυο αδερφοί, δυο αδερφοί.
Τώρα που πια στ' άγγιγμά σου δε σβήνει
κι έγινε στάχτη η παλιά σου η φωτιά
σπλαχνιά ας γίνει το όνειρο κείνο
κι ας πονεθούμε σαν άνθρωποι πια.
Χρόνια πλαγιάζαμε χείλη με χείλη
είδαμε μπόρες και ήλιους μαζί
και χωρισμένοι ας μείνουμε φίλοι
δυο αδερφοί, δυο αδερφοί.
Πληροφορίες
Λεπτομέρεια μεν, λάθος δε: Στο δεύτερο κουπλέ η Μαρινέλλα έπρεπε να πει "τώρα που πια στ' άγγιγμά σου δε σβήνω".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου