Νανούρισμα

(Νάνι το γαρούφαλλό μου)

Σύνθεση	:	Μάνος Χατζιδάκις
Στίχοι	:	Νίκος Γκάτσος
Ερμηνεία	:	Λάκης Παππάς
Δίσκος	:	ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΓΑΜΟΣ / ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ
Κυκλοφορία	:	1965

Στίχοι

Νάνι το παιδί μου νάνι,
που δεν ήθελε νερό,
τ' άλογό μας το μεγάλο.
Αχ καρδούλα μου ποιος ξέρει
τι να λέει το ποταμάκι
στο λιβάδι το χλωρό.

Νάνι το νερό το μαύρο
μες στα πράσινα χορτάρια,
που ψιλό τραγούδι πιάνει.
Νάνι την τριανταφυλλιά μου,
που τη γης δάκρυο ποτίζει,
τ' άλογό μας το καλό.

Έχει πόδια λαβωμένα, τραχηλιά κρουσταλλιασμένη,
έχει ένα ασημένιο λάζο καρφωμένο μες στα μάτια.
Μόνο μια φορά σαν είδε τ' αντρειωμένα τα βουνά
εχλιμίντρισε κι εχάθη στα νερά τα σκοτεινά.

Αχ πού πήγες άλογό μου,
που δεν ήθελες να πιεις,
αχ μαράζι μες στο χιόνι.
Νάνι το γαρούφαλλό μου,
που τη γης δάκρυο ποτίζει,
τ' άλογό μας το καλό.

Μην έρχεσαι, μη μπαίνεις, το παρεθύρι κλείσ' το
με φυλλωσιές ονείρου, μ' όνειρα φυλλωσιάς.
Κοιμάται το παιδάκι μου, σωπαίνει το μωρό μου.

Αχ πού πήγες άλογό μου,
που δεν ήθελες να πιεις,
άλογο της χαραυγής.

Επανεκτελέσεις

1967. Αρλέτα, ΑΡΛΕΤΑ 2

1985. Σαβίννα Γιαννάτου, ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑΤΑ

1990. Mercedes Sosa, 17 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

1998. Νένα Βενετσάνου, Η ΝΕΝΑ ΒΕΝΕΤΣΑΝΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΜΑΝΟ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ

2000. Γιώργος Μούτσιος, ΣΠΑΝΙΕΣ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ

2002. Θανάσης Μωραΐτης, ΦΕΓΓΑΡΙΑ ΜΟΥ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΟΥ ΠΟΥΛΙΑ

2006. Αλκίνοος Ιωαννίδης, 4 ΘΕΑΤΡΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ

2009. Άρης Χριστοφέλλης, CANCIÓNES AL ÁRBOL DEL OLVIDO

Πληροφορίες

Από τον «Ματωμένο γάμο» του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, σε μετάφραση Νίκου Γκάτσου. Η μελοποίηση έγινε το 1948, στη θεατρική μεταφορά του έργου που ανέβασε το «Θέατρο Τέχνης» του Καρόλου Κουν.

Στους δίσκους της Αρλέτας και της Γιαννάτου το τραγούδι είναι με τίτλο «Νάνι το γαρούφαλλό μου».

Ο Μούτσιος δείχνει... να μη θυμάται τους στίχους:

Νάνι το παιδί μου νάνι,
που δεν ήθελε νερό,
τ' άλογό μας το μεγάλο.
Τι να λέει το ποταμάκι
που στριφογυρνά σαν φίδι
στο λιβάδι το χλωρό.

Νάνι στο μικρό γιοφύρι
που ψιλό τραγούδι πιάνει
αχ καρδούλα μου ποιος ξέρει.
Νάνι την τριανταφυλλιά μου,
που τη γη δάκρυο ποτίζει
τ' άλογό μας το καλό.

Τ' έχει πόδια λαβωμένα, τραχηλιά κρουσταλλιασμένη,
τ' έχει ένα ασημένιο λάζο καρφωμένο μες στα μάτια.
Μόνο μια φορά σαν είδε τ' αντρειωμένα τα βουνά
εχλιμίντρισε κι εχάθη στα νερά τα σκοτεινά.

Αχ πού πήγες άλογό μου,
που δεν ήθελες να πιεις,
αχ μαράζι μες στο χιόνι.
Αχ πού πήγες άλογό μου,
που δεν ήθελες νερό,
άλογο της χαραυγής.

Μην έρχεσαι, μη μπαίνεις, το παρεθύρι κλείσ' το
με φυλλωσιές ονείρου, μ' όνειρα φυλλωσιάς.
Κοιμάται το παιδάκι μου, σωπαίνει το μωρό μου.

Νάνι το γαρούφαλλό μου
που δεν ήθελε νερό
τ' άλογό μου το μεγάλο.
Νάνι την τριανταφυλλιά μου
που τη γης δάκρυο ποτίζει
τ' άλογό μας το καλό.