(Ρίξε δώδεκα μαχαίρια)
| Σύνθεση | : | Μάνος Λοΐζος |
|---|---|---|
| Στίχοι | : | Λευτέρης Παπαδόπουλος |
| Ερμηνεία | : | Ελένη Ροδά |
| Δίσκος | : | Δίσκος 45στρ |
| Κυκλοφορία | : | 1971 |
Στίχοι
Εγώ που λες, εγώ που λες με τον καημό
δεν έχω ντα- δεν έχω νταραβέρια
κι όταν με πια- κι όταν με πιάνει απ' τον λαιμό
του κόβονται, του κόβονται τα χέρια.
Ρίξαν δώδεκα μαχαίρια μπρος στη στράτα μου
μα εγενήκανε κομμάτια απ' τα νιάτα μου.
Εγώ που λες, εγώ που λες απ' τη ζωή
παράπονα, παράπονα δεν έχω
γιατί 'μαι λε- γιατί 'μαι λεύτερο πουλί
κι όπου μ' αρέ- κι όπου μ' αρέσει τρέχω.
Επανεκτελέσεις
Πληροφορίες
Από την ταινία «Πρόκληση» (ή «Δεν σε ξέχασα ποτέ») σε σκηνοθεσία του Όμηρου Ευστρατιάδη, που προβλήθηκε την ίδια χρονιά.
Υπάρχει και στον προσωπικό δίσκο της Ροδά που κυκλοφόρησε το 1974.
Η επανεκτέλεση του Παπαμιχαήλ είναι με τίτλο «Ρίξε δώδεκα μαχαίρια» και χρονολογικά είναι παλαιότερη από την εκτέλεση της Ροδά. Προοριζόταν για τη «Νεράιδα και το παλληκάρι» του Ντίνου Δημόπουλου (1969), αλλά τελικά δεν ακούστηκε στην ταινία. Στην ερμηνεία του Παπαμιχαήλ μάλιστα, οι στίχοι είναι διαφορετικοί:
Εγώ, που λες, με τον καημό
δεν έχω νταραβέρια
κι αν τρέξει ο Χάρος μια βραδιά
για να μου κλέ- για να μου κλέψει την καρδιά
θε να 'ρθουμε, θε να 'ρθουμε στα χέρια.
Ρίξε δώδεκα μαχαίρια
μες στη στράτα μου,
για να δεις πώς θα στομώσουν
μπρος στα νιάτα μου.
Εγώ, που λες, με τη ζωή
παράπονα δεν έχω.
Την ξέρω από την καλή,
τρέχω σαν λε- τρέχω σαν λεύτερο πουλί
και πίσω δεν, και πίσω δεν προσέχω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου