Παρασκευή 8 Ιουνίου 2018

Η μπαλάντα της Ιφιγένειας

Σύνθεση:Χάρις Αλεξίου
Στίχοι:Χάρις Αλεξίου
Ερμηνεία:Χάρις Αλεξίου
Δίσκος:ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ
Κυκλοφορία:1984

Στίχοι

Με πήρες κάποτε απ' το χέρι και δε σε ρώτησα πού πάμε.
Σου 'πα "με σένα δε φοβάμαι"
μάννα καλή, μάννα μου έρμη.
Εσύ τον άντρα σου είχες χάσει κι εγώ είχα χάσει το γονιό μου
και τότε μάννα, καλέ μάννα, τότε σε βάφτισα αρχηγό μου.

Κλείδωσες δυο φορές το σπίτι, μας πήρες κι ήρθαμε στην πόλη
σαν τα κοράκια πέσαν όλοι,
έτσι, όπως σ' είδαν φοβισμένη.
Κι ακόνιζα, παιδάκι πράμα, τα νύχια μου και το μυαλό μου
με μια τρεμούλα, μ' ένα φόβο, μη γκρεμιστεί ο αρχηγός μου.

Κι άρχισαν να κυλούν τα χρόνια, όπως το χρώμα στη βατίστα.
Στην οικοκυρική μοδίστρα
κι ο αδερφός μου στα καράβια.
Η Ελλάδα πήγαινε κι ερχόταν κι έγινε ο τρόμος καθεστώς σου
φοβήθηκα μη σε τσακίσουν και τότε έγινα αρχηγός σου.

Και πάνω που άρχιζα να ορίζω ήρθε η αγάπη να με ορίσει
και μπλέχτηκα στ' αλισβερίσι.
Οι αγάπες μ' έβαλαν στη μέση.
Εσύ νοιαζόσουν μην πονέσω μα αυτές δε βλέπαν τον καημό σου
κι όλες στο μάτι είχαν βάλει να ρίξουνε τον αρχηγό σου.

Κι όταν με πήρε το τραγούδι ήμουν το στόμα των απόρων
έγινα στόχος των εμπόρων
και θύμα της πολυγνωσίας.
Πήγαν να τρίξουν τα θεμέλια δεν ήταν τ' αύριο πια δικό μου
τότε ξανάπλωσες το χέρι και σε ξανάκανα αρχηγό μου.

Τώρα χαμένη εγώ στους ήχους και λυτρωμένη εσύ χορεύεις,
η μόνη εσύ που με πιστεύεις
σαν σου μιλώ μες στα τραγούδια.
Τώρα αγαπώ μα δεν ορίζω, τώρα δεν ψάχνω νά βρω δίκια.
Τώρα το δρόμο μου τον βρήκα. Γκρεμίστηκαν τ' αρχηγιλίκια.

____________________________

βατίστα: Λεπτό και πυκνό λινό ύφασμα. Πήρε την ονομασία του από τον Batiste de Cambrais που ανέπτυξε και οργάνωσε την βιομηχανία λινών.

Πληροφορίες

Αυτοβιογραφικο τραγούδι, που το έγραψε η Αλεξίου το 1978, όταν έφυγε από τη ζωή η μητέρα της Ιφιγένεια. Όπως λέει ο Γιάννης Παπαϊωάννου[1], υπεύθυνος των ηχογραφήσεων: "Όταν τραγούδησε η Χαρούλα την Μπαλάντα της Ιφιγένειας είχε μεγάλη συναισθηματική φόρτιση και λυγμό στη φωνή. Μακάρι να μπορούσαμε να βάλουμε στον δίσκο και τις 4-5 φορές που το είπε. Ήταν συγκλονιστική".

Αυτό, μαζί με το «Όλα γυρίζουν», από τον ίδιο δίσκο, είναι τα πρώτα τραγούδια της Αλεξίου που γράφει και τη μουσική και το στίχο.

____________________________

[1] Γιάννης Παπαϊωάννου: «Πίσω από το τζάμι», Εκδ. ΘΑΛΑΣΣΙ, 2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου