Παρασκευή 29 Ιουνίου 2018

Της ζωής τα συντρίμμια

Σύνθεση:Δημήτρης Γκούτης
Στίχοι:Δημήτρης Γκούτης
Ερμηνεία:Σπύρος Ζαγοραίος - Βούλα Γκίκα
Δίσκος:Δίσκος 78στρ
Κυκλοφορία:1959

Στίχοι

Απ' τον κόσμο καμένος
και βαριά πληγωμένος,
μαύρο δρόμο θα πάρω
και όπου με βγάλει η άκρη.
Την ευχή σου μονάχα
να μου δώσεις μαννούλα
κι αν με φάνε τα ξένα
δεν θέλω να κλάψεις για μένα.

Εγώ σε τούτη τη ζωή
είμαι βασανισμένος,
είμαι στο κύμα ναυαγός
και στη στεριά καμένος.

Απ' της μοίρας τη λύσσα
δεν μπορώ να γλυτώσω,
μου 'χει δέσει τα χέρια η τύχη
με μαύρη αλυσσίδα.
Μα θα φύγω μαννούλα
κι ό,τι θέλει ας γίνει
κι αν στερέψει η ζωή μου
γαλήνη θα βρει το κορμί μου.

Εγώ σε τούτη τη ζωή
είμαι βασανισμένος,
είμαι στο κύμα ναυαγός
και στη στεριά καμένος.

Της ζωής τα συντρίμμια
δεν φοβούνται λαχτάρες
μ' έχουν μάθει ν' αντέχω, μαννούλα,
στους πόνους με θάρρος.
Μα θα φύγω, θα φύγω
και ξανά δεν γυρίζω
κι αν με φάνε τα ξένα
δεν θέλω να κλάψεις για μένα.

Εγώ σε τούτη τη ζωή
είμαι βασανισμένος,
είμαι στο κύμα ναυαγός
και στη στεριά καμένος.

Επανεκτελέσεις

Πληροφορίες

Και οι δύο εκτελέσεις κυκλοφόρησαν και σε δίσκους 45στρ.

Ο Διονυσίου στο τελευταίο κουπλέ, αντί "μα θα φύγω θα φύγω" λέει "μα για πάντα θα φύγω".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου