Σύνθεση | : | Θάνος Μικρούτσικος |
---|---|---|
Στίχοι | : | Νίκος Καββαδίας |
Ερμηνεία | : | Χάρις Αλεξίου |
Δίσκος | : | Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΖΑΛΗ |
Κυκλοφορία | : | 1986 |
Στίχοι
Εφτά. Σε παίρνει αριστερά, μην το ζορίζεις.
Μάτσο χωράνε σε μια κούφιαν απαλάμη.
Θυμίζεις κάμαρες κλειστές, στεριά μυρίζεις.
Ο πιο μικρός αχολογάει μ' ένα καλάμι.
Γυαλίζει ο Σημ της μηχανής τα δυο ποδάρια,
ο Ρεκ λαδώνει στην ανάγκη το τιμόνι,
μ' ένα φτερό ξορκίζει ο Γκόμπυ τη μαλάρια
κι ο στραβοκάνης ο Χαράμ πίτες ζυμώνει.
Απ' το ποδόσταμο πηδάνε ως τη γαλέτα.
Μπορώ ποτέ να σου χαλάσω το χατίρι;
Κόρη ξανθή και γαλανή, που όλο εμελέτα
ποιος ρήγα γιος θε να την πιει σ' ένα ποτήρι.
Ραμάν αλλήθωρε, τρελέ, που λύνεις μάγια,
κατάφερε το σταυρωτό του νότου αστέρι
σωρός να πέσει, να σκορπίσει στα σπιράγια,
και πες του κάτω από ένα δέντρο να με φέρει.
Ο Τοτ, του λείπει το ένα χέρι, μα όλο γνέθει
τούτο το απίθανο σινάφι να βρακώσει.
Εσθήρ, ποια βιβλική σκορπάς περνώντας μέθη;
Ρούθ, δε μιλάς; Γιατί τρεκλίζουμε οι διακόσιοι;
Κι έτσι μαζί με τους εφτά κατηφοράμε,
με τη βροχή, με τον καιρό, που μας ορίζει.
Τα μάτια σου ζούνε μια θάλασσα, θυμάμαι.
Ο πιο στερνός μ' έναν αυλό με νανουρίζει.
Κουφός ο Σάλαχ το κατάστρωμα σαρώνει.
Μ' ένα ξυστρί καθάρισέ με απ' τη μοράβια.
Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει:
– Γιε μου πού πας; – Μάννα, θα πάω στα καράβια.
____________________________
ποδόσταμο: και ποδόστημα ή κοράκι· η μύτη της πρύμνης του καραβιού.
γαλέτα: ξύλινος δίσκος στην κορφή των καταρτιών και του ιστού της σημαίας.
σπιράγια: φεγγίτες· επίσης, μικρά στέγαστρα σε τμήματα του καταστρώματος.
μοράβια: βαφή με χρώμα μεγάλης αντοχής για τα ύφαλα του πλοίου.
Επανεκτελέσεις
Πληροφορίες
Δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου