Σύνθεση | : | Γιάννης Σπανός |
---|---|---|
Στίχοι | : | Λευτέρης Παπαδόπουλος |
Ερμηνεία | : | Χάρις Αλεξίου |
Δίσκος | : | ΟΔΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ |
Κυκλοφορία | : | 1974 |
Στίχοι
Γύριζαν τα τρένα
κι έφερναν κι εσένα
μέσα από της νύχτας την ντροπή.
Ήταν καλοκαίρι
κι έσφιγγα στο χέρι
πέντε τριαντάφυλλα σιωπή.
Ήταν καλοκαίρι
κι έσφιγγα στο χέρι
πέντε τριαντάφυλλα σιωπή.
Κι έβλεπα τα τρένα
που 'φερναν κι εσένα
μέσα από της νύχτας την ντροπή.
Βγήκαμε στους δρόμους,
σ' έπιανα απ' τους ώμους
κι έκλαιγα που ήσουν ζωντανός.
Κι ύστερα από χρόνια
άνθιζαν τα κλώνια
και λαμποκοπούσ' ο ουρανός.
Κι ύστερα από χρόνια
άνθιζαν τα κλώνια
και λαμποκοπούσ' ο ουρανός.
Τρέχαμε στους δρόμους,
σ' έπιανα απ' τους ώμους
κι έκλαιγα που ήσουν ζωντανός.
Πληροφορίες
Όπως λέει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος[1]: «...Πρόκειται για πολιτικό τραγούδι, για όλους εκείνους που μετά την πτώση της δικτατορίας, αφού είχαν περάσει κάμποσα χρόνια αυτοεξόριστοι στο εξωτερικό, γυρνούσαν στην πατρίδα και αντάμωναν τ' αγαπημένα τους πρόσωπα. Ο τρίτος στίχος ήταν "μέσα απ' την εφτάχρονη ντροπή" και άλλαξε για την λογοκρισία.»
____________________________
[1] Λευτέρης Παπαδόπουλος, «ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ», εκδ. ΙΑΝΟΣ, 2006
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου