Έρωτας τάχα

(Έρωτας να 'ναι / Μυρτιώτισσα)

Σύνθεση	:	Γιάννης Σπανός
Στίχοι	:	Μυρτιώτισσα
Ερμηνεία	:	Πόπη Αστεριάδη
Δίσκος	:	ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ
Κυκλοφορία	:	1967

Στίχοι

Έρωτας τάχα να 'ν' αυτό
που έτσι με κάνει να ποθώ
τη συντροφιά σου;
Που σαν βραδιάζει, τριγυρνώ
τα φωτισμένα για να δω
παράθυρά σου;

Έρωτας να 'ναι η σιωπή
που, όταν σε βλέπω, μου το κλει
σφιχτά το στόμα;
Που, κι όταν μείνω μοναχή,
στέκω βουβή κι εκστατική
ώρες ακόμα;

Έρωτας να 'ναι ή συμφορά,
με κάποιου αγγέλου τα φτερά
που έχει φορέσει;
Κι έρχετ' ακόμα μια φορά
με τέτοια δώρα τρυφερά
να με πλανέσει;

Μα ό,τι και να 'ναι, το ποθώ,
και καλώς νά 'ρθει το κακό
που είν' από σένα.
Θα γίνει υπέρτατο αγαθό
στα πόδια σου, αν θα σωριαστώ,
τ' αγαπημένα.

Πληροφορίες

Την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε και σε δίσκο 45στρ.

Το ποίημα μελοποιήθηκε επίσης το 1998 από τον Βασίλη Δημητρίου, που έκανε τη μουσική για την τηλεοπτική σειρά του MEGA «Ο μεγάλος θυμός». Tο τραγούδι ερμήνευσε ο Γρηγόρης Βαλτινός και υπάρχει στο ομότιτλο soundtrack, που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά, όπου αναφέρεται με τον τίτλο «Έρωτας να 'ναι».

Μια ακόμα διαφορετική μελοποίηση του ποιήματος υπάρχει και στο CD Single «ΜΙΑ ΠΛΕΥΡΑ» του Κώστα Λειβαδά, που κυκλοφόρησε το 2000 με ερμηνευτές τον ίδιο και την Ελένη Τσαλιγοπούλου.

Το 2006, απόσπασμα του ποιήματος μελοποίησε και ο Σταμάτης Κραουνάκης για τις ανάγκες της ταινίας «Πεθαίνοντας στην Αθήνα» του Νίκου Παναγιωτόπουλου, όπου το ερμήνευσε η Ερωφίλη. Υπάρχει στο soundtrack της ταινίας που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά και όπου αναφέρεται ως «Μυρτιώτισσα».

Ας αναφέρω και τις αλλαγές στο στίχο, που έχει η απόδοση του Λειβαδά με την Τσαλιγοπούλου:

Έρωτας τάχα να 'ναι αυτό
που έτσι με κάνει να ποθώ
τη συντροφιά σου
και κάθε νύχτα τριγυρνώ
τα φωτισμένα για να δω
παράθυρά σου;

Έρωτας να 'ναι η σιωπή,
που όταν σε δω, μου το κλείνει
πιο σφιχτά το στόμα
κι έτσι μονάχος και βουβός
μένω στο φως,
ώρες ακόμα;

Έρωτας να 'ναι η συμφορά,
που κάποιου αγγέλου τα φτερά
έχει φορέσει
κι έρχεται γι' άλλη μια φορά
με τέτοια δώρα, τρυφερά,
να με πλανέψει;

Μα ό,τι και να 'ναι το ποθώ
και καλώς να 'ρθει το κακό
που είναι από σένα.
Θα γίνει υπέρτατο αγαθό
στα πόδια σου αν θα σωριαστώ
τ' αγαπημένα.

Έρωτας τάχα να 'ναι αυτό,
που έτσι με κάνει να ποθώ
τη συντροφιά σου;