άσματρον: Π.Χ. (Ο γίγαντας)

Στίχοι

Στα πίσω χρόνια τα πικρά
όπου φωτιά δεν είχε
ο κόσμος στις βαθιές σπηλιές
τ' αλέτρι δεν κατείχε.

Μα μιαν αυγή, μια Κυριακή
μια 'πίσημον ημέρα
γεμίσανε τα φυσερά
λυτρωτικόν αγέρα.

Κατέβηκεν ο Γίγαντας
μ' ένα δαδί στο χέρι
έριξε φώτα στις σπηλιές
και χάρηκε τ' ασκέρι.

Έλα!

Πήραν φωτιά τα σύδεντρα,
τα σίδερα ελυγίσαν,
η γης οργώθηκε καλά
και τα φυτά εκαρπίσαν.

Πρωί πρωί τον πιάσανε
τον γίγαντα και πάνε.
Στον Καύκασο εξημέρωνε.
Τρία πουλιά περνάνε.

Πουλιά μου διαβατάρικα
τι βλέπετε στις στράτες;
Τι κουβαλάει ο γίγαντας
στις σιδερένιες πλάτες;

Ώπα!

Μπροστά πηγαίνει ο σιδεράς
με το σφυρί στο χέρι,
ξωπίσω του ο κλειδαράς
της μοναξιάς του ταίρι.

Ο πιο πικρός, ο πιο σκυφτός,
ο πιο σκληρός στο πλάι
αυτός κρατάει τα σύνεργα
γελάει μα δεν μιλάει.

Καρφώσανε το γίγαντα
στο βράχο του Καυκάσου.
Τρία πουλάκια πέρασαν
και του 'λεγαν "Στοχάσου".

Κρίμα!

Πληροφορίες

Δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες.

άσματρον