Μουσ. επένδυση | : | Χρήστος Πήττας |
---|---|---|
Στίχοι | : | Γιάννης Ρίτσος |
Απαγγελία | : | Ασπασία Παπαθανασίου |
Δίσκος | : | ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ |
Κυκλοφορία | : | 1974 |
Στίχοι
Να 'χα τ' αθάνατο νερό, ψυχή καινούργια να 'χα
να σου 'δινα, να ξύπναγες για μια στιγμή μονάχα,
να ιδείς, να ειπείς, να το χαρείς ακέριο τ' όνειρό σου
να στέκεται ολοζώντανο κοντά σου, στο πλευρό σου.
Βροντάνε στράτες κι αγορές, μπαλκόνια και σοκάκια
και σου μαδάνε οι κορασιές λουλούδια στα μαλλάκια.
Έσμιξε η μπλούζα το χακί, φαντάρος τον εργάτη
κι αστράφτουν όλοι μια καρδιά –βουλή, σφυγμός και μάτι.
Τι όμορφα που σμίγουνε, σαν αγαπιούνται οι άνθρωποι,
φεγγοβολάνε οι ουρανοί, μοσχοβολάνε οι τόποι.
Κι όπως περνάν, λεβέντηδες, στητοί κι αδελφωμένοι,
λέω και θα καταχτήσουνε τη γης, την οικουμένη.
Πού είσαι, γιόκα μου, να ιδείς, πουλί, ν' αναγαλλιάσεις,
και, πριν κινήσεις μοναχό, τον κόσμο ν' αγκαλιάσεις.
Πληροφορίες
Οι στίχοι εδώ είναι σύμφωνα με την απόδοση της Παπαθανασίου, που έχουν μερικές ανάξιες λόγου διαφορές από το ποίημα που έχω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου