(Πώς ήμουνα πώς έγινα)
Σύνθεση | : | Σωτήρης Ζωιόπουλος |
---|---|---|
Στίχοι | : | Χαράλαμπος Βασιλειάδης |
Ερμηνεία | : | Πάνος Γαβαλάς - Βούλα Γκίκα |
Δίσκος | : | Δίσκος 78στρ |
Κυκλοφορία | : | 1956 |
Στίχοι
Στο πικραμένο δειλινό
καθώς ο ήλιος πέφτει,
τ' άσπρα μαλλιά που φτάσανε
κοιτάζω στον καθρέφτη.
Κλαίει η καρδιά και δεν μπορώ
το δάκρυ να κρατήσω.
Πώς ήμουνα, πώς έγινα
και πώς θα καταντήσω.
Εγέρασα πολύ νωρίς
και πριν από την ώρα.
Χαράζουνε το πρόσωπο
βαθιές ρυτίδες τώρα.
Κλαίει η καρδιά και δεν μπορώ
το δάκρυ να κρατήσω.
Πώς ήμουνα, πώς έγινα
και πώς θα καταντήσω.
Στο πικραμένο δειλινό
ξυπνούν οι αναμνήσεις.
Είναι καημός να μην μπορείς
το παρελθόν να σβήσεις.
Κλαίει η καρδιά και δεν μπορώ
το δάκρυ να κρατήσω.
Πώς ήμουνα, πώς έγινα
και πώς θα καταντήσω.
Επανεκτελέσεις
1974. Λουκάς Νταράλας, ΕΝΑΣ ΡΕΜΠΕΤΗΣ
1976. Μάνος Παπαδάκης, ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ
1994. Μίμης Γκιουλέκας, 100 ΧΡΟΝΙΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ
Πληροφορίες
Στην επανεκτέλεση του Νταράλα το τραγούδι είναι με τίτλο «Πώς ήμουνα πώς έγινα» και στην ερμηνεία έχει μικρές διαφορές: Στο πρώτο κουπλέ λέει "τ' άσπρα μαλλιά πως έφτασαν", στο δεύτερο "χαράζουνε στο πρόσωπο" και στο τρίτο "είναι καημός να μη μπορεί / το παρελθόν να σβήσει". Στο ρεφρέν δε, λέει "μα πώς θα καταντήσω".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου