Σύνθεση | : | Μάριος Τόκας |
---|---|---|
Στίχοι | : | Γιάννης Ρίτσος |
Ερμηνεία | : | Λάκης Χαλκιάς - Χορωδία |
Δίσκος | : | ΠΙΚΡΑΜΕΝΗ ΜΟΥ ΓΕΝΙΑ |
Κυκλοφορία | : | 1981 |
Στίχοι
Τούτος ο λαός, αφέντη μου,
δεν ξέρει πολλά λόγια.
Σωπαίνει, ακούει κι όσα του λες
τα δένει κομπολόγια.
Και κάποιο βράδυ, πες, σαν χθες,
υψώνει το κεφάλι,
κι αστράφτουνε τα μάτια του
κι αστράφτει ο νους του πάλι.
Νάτος, περνάει αλύγιστος,
λαός της δικαιοσύνης
και πάει να σπείρει όλη τη γης
με στάρι κι άστρα ειρήνης.
Τούτος ο λαός, αφέντη μου,
δεν ξέρει πολλά λόγια.
Σωπαίνει, ακούει κι όσα του λες
τα δένει κομπολόγια.
Κι όπως περνάν κι όπως βροντάν
μαδάει ο αγέρας ρόδα
κι από τη λάσπη ξεκολλά
της ιστορίας η ρόδα.
Και τούτο το περήφανο,
τ' άμετρο ψυχομέτρι,
μόνη σημαία το φως κρατεί
μόνο σπαθί τ' αλέτρι.
Νάτος, περνάει αλύγιστος,
λαός της δικαιοσύνης
και πάει να σπείρει όλη τη γης
με στάρι κι άστρα ειρήνης.
Τούτος ο λαός, αφέντη μου,
δεν ξέρει πολλά λόγια.
Σωπαίνει, ακούει κι όσα του λες
τα δένει κομπολόγια.
Πληροφορίες
Δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου