Σύνθεση | : | Νίκος Μαμαγκάκης |
---|---|---|
Στίχοι | : | Νίκος Εγγονόπουλος |
Ερμηνεία | : | Γιώργος Ζωγράφος |
Δίσκος | : | ΜΠΟΛΙΒΑΡ |
Κυκλοφορία | : | 1968 |
Στίχοι
Σαν μιλάς, φοβεροί σεισμοί ρημάζουνε το παν,
από τις επιβλητικές ερημιές της Παταγονίας
μέχρι τα πολύχρωμα νησιά,
ηφαίστεια ξεπετιούνται στο Περού
και ξερνάνε στα ουράνια την οργή τους.
Σειούνται τα χώματα παντού
και τρίζουν τα εικονίσματα στην Καστοριά,
τη σιωπηλή πόλη κοντά στη λίμνη.
Μπολιβάρ, είσαι ωραίος σαν Έλληνας.
Σε πρωτοσυνάντησα, σαν ήμουνα παιδί,
σ' ένα ανηφορικό καλντιρίμι του Φαναριού.
Μια καντήλα στο Μουχλιό φώτιζε το ευγενικό πρόσωπό σου.
Μήπως να 'σαι, άραγες,
μια από τις μύριες μορφές
που πήρε κι άφησε, διαδοχικά, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος;
Μπολιβάρ, είσαι του Ρήγα Φερραίου παιδί.
Επανεκτελέσεις
Πληροφορίες
Στην επανεκτέλεση είναι διαφορετικά τα πράγματα:
Χριστογιαννόπουλος (ερμηνεία)
Σαν μιλάς, φοβεροί σεισμοί ρημάζουνε το παν,
από τις επιβλητικές ερημιές της Παταγονίας
μέχρι τα πολύχρωμα νησιά,
ηφαίστεια ξεπετιούνται στο Περού
και ξερνάνε στα ουράνια την οργή τους.
Σειούνε τα χώματα παντού
και τρίζουν τα εικονίσματα στην Καστοριά,
τη σιωπηλή πόλη κοντά στη λίμνη.
Μπολιβάρ, είσαι ωραίος σαν Έλληνας.
Μπολιβάρ, είσαι του Ρήγα Φερραίου παιδί.
Μαμαγκάκης (απαγγελία)
Κι έρχονταν και σ' έβαφαν με τις συνήθειες των πολεμιστών Ινδιάνων.
Μ' ασβέστη, μισόνε άσπρο, μισό γαλάζιο,
για να φαντάζεις σα ρημοκκλήσι σε περιγιάλι της Αττικής,
σαν εκκλησία στις γειτονιές των Ταταούλων,
ωσάν ανάχτορο σε πόλη της Μακεδονίας ερημική.
Σε πρωτοσυνάντησα, σαν ήμουνα παιδί,
σ' ένα ανηφορικό καλντιρίμι του Φαναριού.
Μια καντήλα στο Μουχλιό φώτιζε το ευγενικό πρόσωπό σου.
Μήπως να 'σαι, άραγες,
μια από τις μύριες μορφές
που πήρε κι άφησε, διαδοχικά, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου