Σύνθεση | : | Νίκος Γεωργούσης |
---|---|---|
Στίχοι | : | Κώστας Βάρναλης |
Ερμηνεία | : | Νίκος Κατσής - Λένα Πετρή |
Δίσκος | : | ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ |
Κυκλοφορία | : | 1979 |
Στίχοι
Δεν ακουμπάς, μαγιάτικε ουρανέ, στη γη σου κάτω
μόλις, γαλάζια θάλασσα, την αμμουδιά σου αγγίζεις.
Πίσου απ' τ' αγέρινα βουνά οι αγέρηδες σταθήκαν.
Στου γλάρου τα σπαθόφτερα κρεμάστηκεν η σφαίρα
και πάει τ' αψήλου φεύγοντας στην απεραντοσύνη.
Στη χώρ' αυτήνε θα 'πρεπε θεοί να κατοικούνε
και τον ανθό της Αρετής να θρέφ' η ουράνια δρόσο.
Ραγιάδες τηνε κατοικούν και ξένοι την πατάνε.
Πού 'σαι καρδιά, πού 'σαι σπαθί και πού 'σαι, Βελουχιώτη;
Πληροφορίες
Για άγνωστο λόγο δεν λένε τον προτελευταίο στίχο της δεύτερης στροφής του ποιήματος, που κανονικά είναι:
Στη χώρ' αυτήνε θα 'πρεπε θεοί να κατοικούνε
και τον ανθό της Αρετής να θρέφ' η ουράνια δρόσο.
Ραγιάδες τηνε κατοικούν και ξένοι την πατάνε,
μοναδικό της φύτρ' ο φλόμος, που ξερνάει φαρμάκι.
Πού 'σαι καρδιά, πού 'σαι σπαθί και πού 'σαι, Βελουχιώτη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου