| Σύνθεση | : | Νίκος Γεωργούσης | 
|---|---|---|
| Στίχοι | : | Κώστας Βάρναλης | 
| Ερμηνεία | : | Νίκος Κατσής - Λένα Πετρή | 
| Δίσκος | : | ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ | 
| Κυκλοφορία | : | 1979 | 
Στίχοι
Δεν ακουμπάς, μαγιάτικε ουρανέ, στη γη σου κάτω
    μόλις, γαλάζια θάλασσα, την αμμουδιά σου αγγίζεις.
    Πίσου απ' τ' αγέρινα βουνά οι αγέρηδες σταθήκαν.
    Στου γλάρου τα σπαθόφτερα κρεμάστηκεν η σφαίρα
    και πάει τ' αψήλου φεύγοντας στην απεραντοσύνη.
Στη χώρ' αυτήνε θα 'πρεπε θεοί να κατοικούνε
    και τον ανθό της Αρετής να θρέφ' η ουράνια δρόσο.
    Ραγιάδες τηνε κατοικούν και ξένοι την πατάνε.
    Πού 'σαι καρδιά, πού 'σαι σπαθί και πού 'σαι, Βελουχιώτη;
Πληροφορίες
Για άγνωστο λόγο δεν λένε τον προτελευταίο στίχο της δεύτερης στροφής του ποιήματος, που κανονικά είναι:
Στη χώρ' αυτήνε θα 'πρεπε θεοί να κατοικούνε
      και τον ανθό της Αρετής να θρέφ' η ουράνια δρόσο.
      Ραγιάδες τηνε κατοικούν και ξένοι την πατάνε,
      μοναδικό της φύτρ' ο φλόμος, που ξερνάει φαρμάκι.
      Πού 'σαι καρδιά, πού 'σαι σπαθί και πού 'σαι, Βελουχιώτη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου