Σύνθεση | : | Γιάννης Ζουγανέλης |
---|---|---|
Στίχοι | : | Κώστας Βάρναλης |
Ερμηνεία | : | Ισιδώρα Σιδέρη - Αφροδίτη Μάνου |
Δίσκος | : | ΛΑΪΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΒΑΡΝΑΛΗ |
Κυκλοφορία | : | 1977 |
Στίχοι
Αν ταράζουνε γης, ουρανό και πελάη
και με πάνε μακριά, με τινάζουνε πλάι
των αβύσσων πλουτώνειοι θυμοί
κι αν τον δρόμο μου χάνω σε τόση μαυρίλα,
αντηχάνε βαθιά στης καρδιάς μου τα φύλλα
της οργής οι μεγάλες βροντές.
Δε σε χάνω ποτές.
Σε ψυχή μου και σάρκα, τα δυο πελαγίσια,
οι ομορφάδες της πλάσης, του ονείρου τα ηλύσια
καθρεπτίζονται, σβηούν ως αφρός
και με πιότερο λάμπος ξανά μεταδένουν
μιας στιγμής φαντασιές, που για πάντοτε μένουν,
δέξου τα κι ως πριν αλαφρός
από πάνω σου διώξε τη μοίρα
τη κακιά και τη στείρα.
Τα χρυσά μου μαλλιά στα νερά τα ξαπλώνω,
τα μαλλιά μου στα χέρια ψηλά τα σηκώνω
δίχως βάρος μετάξι λεπτό,
την πληγή σου αν μπορούσαν να φτάνανε λίγο,
θα δενόμουνα γύρα, ποτές να μη φύγω,
τον καημό της εγώ να βαστώ
κι όταν σκόζουν βοριάδες αγρίμια,
να σου σκέπω τη γύμνια.
Πληροφορίες
Δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου