Πρόλογος

Σύνθεση	:	Γιώργος Γεωργιάδης
Στίχοι	:	Χάρης Θεοχάρης
Απαγγελία	:	Γιώργος Γεωργιάδης
Δίσκος	:	ΠΟΙΗΣΙΣ ΚΑΙ ΜΕΛΩΔΙΑ
Κυκλοφορία	:	1974

Στίχοι

– Ποίηση δε θα πει να γράφεις, μα να ζεις.
Και είναι δύσκολο σήμερα,
να είναι κανείς άνθρωπος, να είναι ποιητής.

– Της εποχής η τέχνη τούτης είναι θύμα
η σκέψη σου κι η μουσική σου, ποιητή.
Μπορείς να κάνεις τη ζωή σου ποίημα
και να χαρείς την πλούσια τη γιορτή,
αφού φτωχή είν' η μοίρα σου
κι η ρίμα σου κι η λύρα, κρίμα ποιητή.
Κι είναι φτωχός ο κόσμος σου
κι η γνώση περιττή.

– Παιδί ήμουν κι ήταν η ζωή μου ποίημα.
Έπειτα μόχθος, θάλασσα και κύμα.
Κι έπειτα γηρατειά –δεινόν το γήρας–
έμεινα μόνος –το γραφτό της μοίρας–
και κουρασμένος, παραμερισμένος,
της βάρβαρης της εποχής μου θύμα.

– Άνεμος έχει τις ψυχές παγώσει
και ποιόνα θα 'χεις τώρα ακροατή;
Η νύχτα τούτη δε θα ξημερώσει,
δεν θ' ακουστεί λαλιά στ' αφτί.
Κι ετούτο, ετούτο το θεριό ποιος θα μερώσει;
Τούτον το βάρβαρο με την καρδιά την τόση.

Άνεμος έχει τις ανθρώπινες ψυχές παγώσει.
Φτωχός ο κόσμος.
Φτωχός ο κόσμος σου κι η γνώση περιττή.

Επανεκτελέσεις

1982. Γιώργος Γεωργιάδης, ΠΟΙΗΣΗ & ΜΕΛΩΔΙΑ

Πληροφορίες

Αν η πρώτη εκτέλεση ακολουθεί το πρωτότυπο ποίημα (δεν το έχω βρει πουθενά) τότε η επανεκτέλεση μόνο σαν ελεύθερη απόδοση μπορεί να θεωρηθεί:

Ποίηση και μουσική δε θα πει να γράφεις, μα να ζεις.
Και είναι δύσκολο σήμερα,
να είναι κανείς άνθρωπος, να είναι ποιητής.

Της εποχής η τέχνη τούτης είναι θύμα
η σκέψη σου κι η μουσική σου, ποιητή,
αφού φτώχυνε η μοίρα σου, η λύρα σου κι η ρίμα.
Κρίμα ποιητή, κρίμα.
Κι είναι φτωχός ο κόσμος σου κι η γνώση περιττή.

Ο άνεμος της εποχής έχει τις ψυχές παγώσει
και δεν υπάρχει τώρα ο ακροατής.
Η νύχτα όμως κάποτε θα ξημερώσει,
και θα σ' ακούσουν ποιητή, θα σ' ακούσουν.

Γιατί θα γίνει η ζωή μας ποίημα.
Θα γίνει ποίημα και θα χαρούμε την πλούσια τη γιορτή.