Σύνθεση | : | Γιοβάννα |
---|---|---|
Στίχοι | : | Γιοβάννα |
Ερμηνεία | : | Γιοβάννα |
Δίσκος | : | Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΚΟΣΜΟΣ |
Κυκλοφορία | : | 1980 |
Στίχοι
Ήτανε μια φορά κι ένα καιρό
ένας δρόμος, κάτι άνθρωποι κι εγώ.
Κάτι σπίτια, ένα δέντρο μοναχό
κι εγώ.
Και περνούσανε τα χρόνια
και χαμήλωναν τα σπίτια
κι όλο έλεγα "όπου να 'ναι
το κατώφλι θα διαβώ,
έξω περιμένει ο ήλιος,
περιμένει το φεγγάρι,
θα ψηλώσω κι εκεί πάνω θ' ανεβώ".
Ήτανε μια φορά κι ένα καιρό
ένας δρόμος που τον τράβηξα κι εγώ.
Ένας κόσμος, ένα αγόρι μοναχό
κι εγώ.
Γύρω χόρευε η αγάπη
αγκαλιά με τ' όνειρό μου
μα ήτανε φτερό κι αστέρι
κι έπεσε απ' τον ουρανό
κι άδεια απόμεινε η ματιά μου
κι άδεια χτύπαγε η καρδιά μου
κι έτσι γνώρισα τη θλίψη, τον καημό.
Ήτανε μια φορά κι ένα καιρό
ένα πλήθος, κάτι πρόσωπα κι εγώ,
που μου λέγανε πως πρέπει να σκεφτώ
κι εγώ.
Κι έχτισαν τη φυλακή μου
κι είπανε πως κι η ψυχή μου
πρέπει μέσα εκεί να μείνει,
μέσα εκεί να τραγουδά.
Μα είναι άνεμος εκείνη,
φως, τραγούδι, χαμογέλιο·
φεύγει, χάνεται, με παίρνει μακριά.
Κι έτσι έμαθα ετούτο τον καιρό
σαν αέρας απ' τις τρύπες να περνώ
σαν τη σκέψη που δεν πιάνεται
πετώ, πετώ, πετώ, πετώ.
Κι από 'κεί ψηλά εκεί πάνω
δένω αχτίδες την αγάπη
και στο χέρι σας τη ρίχνω τ' αδειανό.
Κι η ελπίδα φτερουγίζει
σαν πουλί, σαν χελιδόνι
και φωλιές χτίζει στον ήλιο
σε γαλάζιο ουρανό.
Πληροφορίες
Δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου