Σύνθεση | : | Γιώργος Γεωργιάδης |
---|---|---|
Στίχοι | : | Κωνσταντίνος Μπλαχούρας |
Απαγγελία | : | Μαρία Αλιφέρη |
Δίσκος | : | ΠΟΙΗΣΙΣ ΚΑΙ ΜΕΛΩΔΙΑ |
Κυκλοφορία | : | 1974 |
Στίχοι
Πήρες τα ατέλειωτα μονοπάτια κι έφυγες.
Δε ζεις σε τούτη την ανέμελη ζωή.
Σε ζήλεψαν, ειρήνη, οι εραστές του φθόνου
γιατί μοσχοβολούσες ευωδιές,
γιατί σκόρππιζες ελπίδες.
Τραγούδησε μούσα
κι εσείς βιολιά παίξτε με τα δοξάρια σας
γλυκές μελωδίες, για μια ιδέα.
Γράψτε ποιήματα ποιητές
κι εσείς Σικελιανοί και Παλαμάδες
μη σταματάτε τη γραφή.
Μουσικές παίξτε μπαλάντες,
υμνητές γράψτε ωδές
κι εσείς παιδιά κάντε καντάδες
με τις γλυκές σας τις φωνές.
Σε ζήλεψαν, ειρήνη, οι εραστές του φθόνου
γιατί μοσχοβολούσες ευωδιές,
γιατί σκόρπιζες ελπίδες.
Κι όμως, σε λιγοστές ανθρώπινες καρδιές αντιφεγγίζεις.
Μοιάζεις σαν τα όμορφα τριαντάφυλλα,
την ώρα που ανοιγοκλείνουν στο μύρισμα
κάποιων στιγμών δημιουργίας.
Λάμπεις σαν το πολύχρωμο κοχύλι,
που 'ναι βουτηγμένο στην άμμο
ερημικής ακρογιαλιάς.
Αστράφτεις σαν το παρθενικό πέπλο όμορφης νύφης
την ώρα που τη στολίσαν.
Κι είσαι το θρόισμα των ανοιξιάτικων φύλλων
την ώρα που τα κουνάει κάποια ανάσα θεϊκή.
Η χαρά και η ελπίδα των ανθρώπων είσαι εσύ.
Είσαι εσύ. Η παγκόσμια ειρήνη.
Η παγκόσμια ειρήνη... Η παγκόσμια ειρήνη.
Πληροφορίες
Δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου