Οι πόνοι της Παναγιάς

Σύνθεση	:	Λουκάς Θάνος
Στίχοι	:	Κώστας Βάρναλης
Ερμηνεία	:	Νίκος Ξυλούρης
Δίσκος	:	ΣΑΛΠΙΣΜΑ
Κυκλοφορία	:	1978

Στίχοι

Πού να σε κρύψω γιόκα μου να μη σε φτάνουν οι κακοί;
Σε ποιο νησί του ωκεανού, σε πια κορφή ερημική;
Δεν θα σε μάθω να μιλάς και τ' άδικο φωνάξεις.
Ξέρω πως θα 'χεις την καρδιά τόσο καλή, τόσο γλυκή,
που μες στα βρόχια της οργής ταχιά, ταχιά θενα σπαράξεις.

Συ θα 'χεις μάτια γαλανά, θα 'χεις κορμάκι τρυφερό
θα σε φυλάω από ματιά κακή κι από κακό καιρό,
από το πρώτο ξάφνιασμα της ξυπνημένης νιότης.
Δεν είσαι συ για μάχητες, δεν είσαι συ για το σταυρό.
Εσύ νοικοκερόπουλο, όχι σκλάβος, όχι σκλάβος ή προδότης.

Κι αν κάποτε τα φρένα σου το Δίκιο, φως της αστραπής,
κι αν η Αλήθεια σου χτυπήσουνε, παιδάκι μου, να μην τα πεις.
Θεριά οι ανθώωποι δεν μπορούν το φως να το σηκώσουν.
Δεν είναι αλήθεια πιο χρυσή σαν την αλήθεια της σιωπής.
Χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες, τόσες θα σε σταυρώσουν.

Πληροφορίες

Απόσπασμα του ποιήματος, από το πρώτο μέρος της ποιητικής συλογής «Σκλάβοι πολιορκημένοι» του 1927. Στον στίχο ακολούθησα την απόδοση του Ξυλούρη που έχει δυο-τρεις μικροδιαφορές από το ποίημα.