(Λυχνάρι)
Σύνθεση | : | Κώστας Χατζής |
---|---|---|
Στίχοι | : | Ιωάννης Φερμάνογλου |
Ερμηνεία | : | Έλενα Κυρανά |
Δίσκος | : | 45στρ |
Κυκλοφορία | : | 1967 |
Στίχοι
Πήρα το μονοπάτι το στενό,
ντροπή και πόνους το κορμί μου φορτωμένο
και με το βήμα μου κομμένο και αργό
γύρισα πάλι, πρόσωπό μου αγαπημένο.
Άναψε το λυχνάρι σου να μας φέξει
και μη μου πεις για τα παλιά ούτε μια λέξη.
Ρίξε δυο ξύλα στη φωτιά να ζεσταθούμε,
σκούπισ' το δάκρυ σου κι έλα να φιληθούμε.
Πιάσε το χέρι μου που τρέμει από χαρά,
βρέξε τα χείλη μου που είναι διψασμένα.
Συγχώρεσέ με, πονεμένη μου ψυχή,
για όσα πέρασες κι υπόφερες για μένα.
Πληροφορίες
Στους στίχους, "πίσω" από τον Φερμάνογλου ήταν συνήθως η Δανάη Στρατηγοπούλου που του δώρισε κατά καιρούς γύρω στα 30 τραγούδια.[1]
Με τίτλο «Λυχνάρι» το βρίσκω στους καταλόγους 45στρ του Μανιάτη. Ίσως έτσι δηλώθηκε στην ΑΕΠΙ, αλλά στην ετικέτα του δίσκου είναι «Πήρα το μονοπάτι».
____________________________
[1] Από συνέντευξη της Δανάης στον Δαυίδ Ναχμία, για την εκπομπή της ΕΡΤ «Ιχνηλάτες», το 2003.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου