Ω χαμηλώστε αυτό το φως

(Πάρτε το φως)

Σύνθεση	:	Νίκος Μαμαγκάκης
Στίχοι	:	Μαρία Πολυδούρη
Ερμηνεία	:	Λένα Παμέλα
Δίσκος	:	Δίσκος 45στρ
Κυκλοφορία	:	1962

Στίχοι

Ω! χαμηλώστε αυτό το φως
στη νύχτα τι ωφελάει;
Πέρασ' η μέρα φτάνει πια.
Ποιος ξέρει ο ύπνος μου ο κρυφός
αν κάπου εδώ φυλάει.

Πάρτε το φως είναι καιρός
να μείνω πια μονάχη.
Φτάνει η απάτη μιας ζωής.
Κάθε προσπάθεια, ένας εχθρός
για την στερνή μου μάχη.

Πάρτε το φως! Είν' η στιγμή
τη θέλω όλη δική μου.
Είν' η στιγμή να κοιμηθώ.
Πάρτε το φως με τυραννεί
μ' αρνιέται την ψυχή μου.

Φτάνει η απάτη μιας ζωής.

Πληροφορίες

Στα επόμενα χρόνια, το ποίημα μελοποιήθηκε άλλες τρεις φορές:

Το 1968 το μελοποίησε ο Γιάννης Σπανός για τον κύκλο τραγουδιών «ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ Β΄». Το τραγούδι ερμήνευε η Πόπη Αστεριάδη, που το συμπεριέλαβε την επόμενη χρονιά και στον προσωπικό της δίσκο.

Το 2001 το μελοποίησε ο Σάββας Σάββα, στον δίσκο του «ΣΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ». Εκεί το τραγούδι ήταν με τίτλο «Πάρτε το φως» και το ερμήνευε η Λία Βίσση.

To 2008 ο Μαμαγκάκης μελοποίησε πάλι το ποίημα με διαφορετική σύνθεση, για τον δίσκο «ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟΣ». Το τραγούδι ήταν με τίτλο «Ω, χαμηλώστε» και το ερμήνευε η Λιζέτα Καλημέρη.

Οι διαφορές σε κάθε μία από αυτές τις αποδόσεις:

Πόπη Αστεριάδη

Ω! χαμηλώστε αυτό το φως
στη νύχτα τι ωφελάει;
Πέρασ' η μέρα φτάνει πια.
Ποιος ξέρει ο ύπνος μου κρυφός
αν κάπου εδώ φυλάει.

Πάρτε το φως είναι καιρός
να μείνω πια μονάχη.
Φτάνει η απάτη μιας ζωής.
Κάθε προσπάθεια, ένας εχθρός
για την στερνή μου μάχη.

Ας παύσουν πλέον οι σπαραγμοί.
Ας μ' απομείνει κάτι
για να πλανέψω τη νυχτιά
να σκύψει κάπως πιο θερμή
στο ανήσυχό μου μάτι.

Πάρτε το φως! Είναι η στιγμή
τη θέλω όλη δική μου.
Είν' η στιγμή να κοιμηθώ.
Πάρτε το φως με τυραννά
μου αρνιέται την ψυχή μου.

Λία Βίσση

Ω! χαμηλώστε αυτό το φως
στη νύχτα τι ωφελάει;
Πέρασε η μέρα φτάνει πια.
Ποιος ξέρει ο ύπνος μου κρυφός
αν κάπου εδώ φυλάει.

Κι αν του ανακόβεται η στιγμή
να 'ρθει, που τον προσμένω
έχω στο στόμα την ψυχή.
Μου παρατήσαν οι λυγμοί
το στήθος κουρασμένο.

Πάρτε το φως! Είναι η στιγμή
τη θέλω όλη δική μου.
Είναι η στιγμή να κοιμηθώ.
Πάρτε το φως με τυραννεί
μ' αρνιέται την ψυχή μου.

Πάρτε το φως είναι καιρός
να μείνω πια μονάχη.
Φτάνει η απάτη μιας ζωής.
Κάθε προσπάθεια, ένας εχθρός
για την στερνή μου μάχη.

Ας παύσουν πλέον οι σπαραγμοί.
Ας μ' απομείνει κάτι
για να πλανέψω τη νυχτιά
να σκύψει κάπως πιο θερμή
στο ανήσυχό μου μάτι.

Λιζέτα Καλημέρη

Ω! χαμηλώστε, χαμηλώστε αυτό το φως
στη νύχτα, στη νύχτα τι ωφελάει;
Πέρασε η μέρα φτάνει πια.
Ποιος ξέρει ο ύπνος μου ο κρυφός
αν κάπου εδώ φυλάει.

Κι αν, κι αν του ανακόβεται η στιγμή
να 'ρθει, που τον προσμένω
έχω στο στόμα την ψυχή.
Μου παρατήσαν οι λυγμοί
το στήθος κουρασμένο.

Πάρτε το φως, πάρτε το φως είναι καιρός
να μείνω, να μείνω πια μονάχη.
Φτάνει η απάτη μιας ζωής.
Κάθε προσπάθεια, ένας εχθρός
για την στερνή μου μάχη.

Πάρτε το φως! Είν' η στιγμή
τη θέλω όλη δική μου.
Είν' η στιγμή να κοιμηθώ.
Πάρτε το φως με τυραννεί
μ' αρνιέται την ψυχή μου.