(Ο δερβίσης / Πού πας μεμέτη μου / Είμαι μεμέτης μερακλής)
Σύνθεση | : | παραδοσιακό |
---|---|---|
Στίχοι | : | παραδοσιακό |
Ερμηνεία | : | Αντώνης Διαμαντίδης |
Δίσκος | : | Δίσκος 78στρ |
Κυκλοφορία | : | 1929 |
Στίχοι
Πού πας δερβίση μου, πού πας βρ' αμάν, αμάν,
και μένανε με παρατάς.
– Πού πας μεμέτη και Μαριώ βρ' αμάν, αμάν,
– Βιολιά βαρούν και πά' να ιδώ.
[Ε ρε χασίκλα, ου να μου χαθείς! Ώπα! Ώπα!]
Βιολιά βαρούν και πά' να ιδώ, βρ' αμάν αμάν
και για μεράκια θα χαθώ.
Και για μεράκια θα χαθώ, βρ' αμάν, αμάν,
ωσότου πια να βαρεθώ.
[Ώπα! χα, χα, χα, χα!]
Πού πας δερβίση μου, πού πας βρ' αμάν, αμάν,
και μένανε με παρατάς.
Στου μπαρμπα-Τσόπου την αυλή, βρ' αμάν, αμάν
σκοτώσαν έναν χασικλή.
[Ώπα! Γεια σου Νταλγκά! Ωχ, αχ, αχ!]
Πού πας δερβίση μου, πού πας βρ' αμάν, αμάν,
και μένανε με παρατάς.
Και μένανε με παρατάς, βρ' αμάν, αμάν,
πού πας μεμέτη μου πού πας.
[Ώπα! Όξω φτώχια!]
____________________________
μεμέτης: παραφθορά του τουρκικού Mehmet (Μωάμεθ) που χρησιμοποιούσαν οι ορθόδοξοι Έλληνες επί τουρκοκρατίας ως υποτιμητικό-ρατσιστικό χαρακτηρισμό των μουσουλμάνων.
Επανεκτελέσεις
1930. Ζαχαρίας Κασιμάτης, Δίσκος 78στρ
1931. Δημήτρης Αραπάκης, Δίσκος 78στρ
1931. Κώστας Νούρος, Δίσκος 78στρ
1948. Σταύρος Καλουμένου, Δίσκος 78στρ
1948 Γιώργος Κατσαρός, Δίσκος 78στρ
1960. Στράτος Διονυσίου, Δίσκος 45στρ
1971. Σπύρος Ζαγοραίος, ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΠΕΡΑΙΑ
1974. Σωτηρία Μπέλλου, ΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ
1983. Γλυκερία, ΑΠΟ ΤΗ ΣΜΥΡΝΗ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
1985. Αγάθωνας Ιακωβίδης, ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΑΚΙ ΜΙΑ ΦΩΤΙΑ
1996. Λέλα Παπαδοπούλου, ΤΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ 5: ΤΗΣ ΜΑΓΚΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΣΤΟΥΡΑΣ
2000. Γιάννης Λεμπέσης, 48 ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ
2000. Χρυσούλα Σταύρου, ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΛΑΪΚΑ
2001. Κώστας Κυρίτσης, ΤΑ ΧΑΣΙΚΛΙΔΙΚΑ
Πληροφορίες
Παραδοσιακό τραγούδι, πιθανόν σμυρνέικο. Στις διασκευές που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια, εκτός από τους διαφορετικούς τίτλους, αναφέρονται και διάφοροι συντελεστές, ανάλογα με το ποιος έβαλε τη δική του "πινελιά" στη μουσική και τους στίχους. Έτσι:
• Στον Κασιμάτη και τον Νούρο αναφέρεται ο Χρήστος Μαρίνος[1].
• Στον Αραπάκη και στον Καλουμένου ο Σωτήρης Γαβαλάς.
• Στον Διονυσίου ο Πάνος Πετσάς[2].
• Στη Μπέλλου οι Δερβενιώτης/Βίρβος.
Μερικές από τις διαφορές στην απόδοση (με έμφαση στα παλαιότερα, για ιστορικούς κυρίως λόγους):
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΑΠΑΚΗΣ
[Πω, πω, πω, πω!]
[– Γεια σου Λειβαδίτη μου!]
[– Γεια σου ρε Γιάννη Λειβαδίτη λεβέντη μου!]
Μεμέτη μου, μεμέτη μου, αμάν, αμάν,
με σε περνώ το ντέρτι μου.
Πού πας μεμέτη μου πού πας, αμάν, αμάν,
και μένα πού με παρατάς.
– Πού πας μεμέτη και Μαριώ, αμάν, αμάν,
– Βιολιά βαρούν και πά' να ιδώ.
Είμαι μεμέτης σεβνταλής, αμάν, αμάν,
μάγκας στην τρίχα μερακλής.
[Γεια σου Αραπάκη μου γεια σου!]
Φουμάρω τσίκα κι αργιλέ, αμάν, αμάν,
λέγω με ντέρτι το μανέ.
Και σαν φουμάρω τον λουλά, αμάν, αμάν,
σπάει ο σεβντάς μου μπαγλαμά.
Με τη Μαριώ φουμάρουμε, αμάν, αμάν,
το σύμπαν κογιονάρουμε.
ΚΩΣΤΑΣ ΝΟΥΡΟΣ
Μεμέτη μου, μεμέτη μου αμάν, αμάν,
με σε περνώ το ντέρτι μου.
Πού πας μεμέτη μου πού πας, αμάν, αμάν,
και μένα πού μ' απαρατάς.
Βρε μεμέτη βρε μεμέτη,
που πιστεύεις Μουχαμέτη.
[Ώπα!]
Προσκυνάς και το κοράνι
με λουλά και με καλάμι.
Μεμέτη μου, στην πίστη σου, αμάν, αμάν,
πάρε και μένα σπίτι σου.
Έλα βρε μεμέτη δώσ' μου
ναργιλέ, καλάμι δώσ' μου.
Φτιάξε μεμέτη το λουλά, αμάν, αμάν,
εγώ να παίξω μπαγλαμά.
[Γεια σου Νούρο μου! Παιδί μου!]
Μαζί να τη φουμάρουμε, αμάν, αμάν,
τα γούστα μας, καλέ, να κάνουμε.
ΜΑΡΚΟΣ ΜΕΛΚΟΝ
Μεμέτη μου, μεμέτη μου, αμάν, αμάν,
δε σε περνώ το ντέρτι μου.
Δε σε περνώ το ντέρτι μου, αμάν, αμάν,
μεμέτη μου, μεμέτη μου.
– Πού πας μεμέτη και Μαριώ, αμάν, αμάν
– Βιολιά βαρούν και πά' να ιδώ
Βιολιά βαρούν και πα' να ιδώ αμάν, αμάν,
πού πας Μεμέτη και Μαριώ.
Είμαι μεμέτης μερακλής αμάν, αμάν,
και ως την τρίχα σεβνταλής.
Και ως την τρίχα σεβνταλής αμάν, αμάν
είμαι μεμέτης μερακλής.
[Ώπαα!]
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΥ
Μεμέτη μου, μεμέτη μου, αμάν αμάν
με σε περνώ το ντέρτι μου, αμάν.
Πού πας μεμέτη μου, πού πας, αμάν αμάν
και μένα πού μ' απαρατάς, αμάν.
– Πού πας μεμέτη και Μαριώ, αμάν αμάν
– Βιολιά βαρούν και πά' να δω, αμάν.
Είμαι μεμέτης μερακλής, αμάν αμάν
και ως την τρίχα σεβνταλής, αμάν.
Με φίλους πίνω και γλεντώ, αμάν αμάν
και τη Μαριώ μου αγαπώ, αμάν.
Τέτοια 'ναι τούτη η ζωή, αμάν αμάν
κι όποιος μπορεί ας την χαρεί, αμάν.
ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ
Μεμέτη μου, Μεμέτη μου, αμάν αμάν,
με σε περνώ το ντέρτι μου.
Πού πας μεμέτη μου, πού πας, αμάν αμάν
και μένα πού με παρατάς.
[Ώωωπα! Γεια σου Σπυράκι με το μπουζούκι σου!]
– Πού πας μεμέτη και Μαριώ, αμάν, αμάν.
– Βιολιά βαρούν και πά' να ιδώ.
[Γεια σου και σένα ρε Ζάχο που μας τα λες όμορφα!]
Είμαι μεμέτης σεβνταλής, αμάν, αμάν
και στα μπουζούκια μερακλής.
Με τα μπουζούκια θα γλεντώ, αμάν, αμάν
και το σεβντά μου θα ξεχνώ
Φουμάρω μαύρο απ' το καλό, αμάν, αμάν
εγώ μαζί με τη Μαριώ.
[Να ζήσουν τα όμορφα!]
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ
Βρε πού πας Μεμέτη μου, πού πας, αμάν, αμάν
βρε κι εμένα πού με παρατάς.
Και μένα πού με παρατάς, αμάν, αμάν
πού πας Μεμέτη μου, πού πας.
Βρε πού πας Μεμέτη και Μαριώ, αμάν, αμάν,
βρε βιολιά βαρούν και πά' να δω.
Αχ βιολιά βαρούν και πά' να δω, αμάν αμάν
πού πας Μεμέτη και Μαριώ.
[Γεια σου Κατσαρέ, γεια σου!]
Βρε φουμάρω τσίκα κι αργιλέ, αμάν, αμάν
βρε λέγω με ντέρτι το μανέ.
Λέγω με ντέρτι το μανέ, αμάν αμάν
φουμάρω τσίκα κι αργιλέ.
ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΠΕΛΛΟΥ
Πού πας μεμέτη μου πού πας, αμάν, αμάν
και μένα πια δεν μ' αγαπάς.
Και μένα πια δεν μ' αγαπάς, αμάν, αμάν
πού πας μεμέτη μου πού πας.
Απ' των χειλιών σου το ποτό, αμάν, αμάν,
ήπια να σκλαβωθώ κι εγώ.
Ήπια να σκλαβωθώ κι εγώ, αμάν, αμάν
απ' των χειλιών σου το ποτό.
Πού πας μεμέτη μου πού πας, αμάν, αμάν
κι αν θα πεθάνω δε ρωτάς.
Κι αν θα πεθάνω δεν ρωτάς, αμάν, αμάν
πού πας μεμέτη μου πού πας.
ΣΤΡΑΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ
Μεμέτη μου, μεμέτη μου, αμάν, αμάν
θα σβήσω από το ντέρτι μου.
Πού πας μεμέτη μου πού πας, αμάν, αμάν
και μένα τώρα με ξεχνάς.
Μεμέτη μου μεμέτη μου, αμάν, αμάν,
νταλγκά μου και σεκλέτι μου.
Πάμε μια νύχτα στον οντά, αμάν, αμάν
για να μου σβήσεις τον σεβντά.
Μεμέτη μου μεμέτη μου, αμάν, αμάν
μη μου χαλάς το κέφι μου.
Για σένανε παλληκαρά, αμάν αμάν
τα ρίχνω όλα έναν παρά.
____________________________
[1] Ο Μαρίνος αναφέρεται και στον δίσκο του Ιακωβίδη, αλλά στην επανέκδοση του 2007 αφαιρέθηκε και το τραγούδι χαρακτηρίστηκε ως "παραδοσιακό".
[2] Συνθέτης και στιχουργός, σύμφωνα με την ετικέτα του δίσκου. Από την άλλη, η εγκυκλοπαίδεια του National Geographic «ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ - Η ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ», (Εκδ. ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΙ, 2010), λέει ότι στιχουργός είναι ο Κώστας Βίρβος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου