Σύνθεση | : | Κατερίνα Παπαδοπούλου |
---|---|---|
Στίχοι | : | Μαρία Πολυδούρη |
Ερμηνεία | : | Πελαγία Νικολαΐδου |
Δίσκος | : | ΑΝΑΤΟΛΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΜΟΥ |
Κυκλοφορία | : | 2005 |
Στίχοι
Αχ, η καρδιά μου νοσταλγεί,
τώρα που φεύγει η μέρα,
το ροδινό ξημέρωμα,
τον ήλιο, τον αιθέρα.
Αχ, η καρδιά μου νοσταλγεί,
τώρα που φεύγει η μέρα.
Τα παιδικά χαμόγελα,
το κύμα που απαντούσε
στο φλοίσβημα της πρόσχαρης
φωνούλας μας που αχούσε.
Αχ, η καρδιά μου νοσταλγεί,
τώρα που φεύγει η μέρα.
Τη βάρκα που λικνίζοταν
στη μέθη μας του ονείρου,
το αβρό τραγούδι που έσμιγε
τη σιγαλιά του απείρου.
Αχ, η καρδιά μου νοσταλγεί,
τώρα που φεύγει η μέρα.
Τη χαραυγή που ρόδιζε
τα σεντεφένια πλάτια,
την πεθυμιά την άχραντη
στ' αγγελικά μας μάτια.
Αχ, η καρδιά μου νοσταλγεί,
τώρα που φεύγει η μέρα.
Αχ, η καρδιά μου νοσταλγεί,
τώρα που η μέρα σβήνει,
της ομορφιάς το πέρασμα,
της νιότης που μ' αφήνει.
Αχ, η καρδιά μου νοσταλγεί,
τώρα που η μέρα σβήνει.
Πληροφορίες
Από την ποιητική συλλογή "Οι τρίλλιες που σβήνουν" του 1928. (Στα ΑΠΑΝΤΑ της Πολυδούρη[1], ο τελευταίος στίχος της τελευταίας στροφής είναι "τη νιότη που μ' αφήνει".)
Το ίδιο ποίημα μελοποίησε το 2008 και ο Φίλιππος Περιστέρης, στον δίσκο «ΕΠΥΛΛΙΑ», με ερμηνεία της Ελένης Οικονόμου.
____________________________
[1] «ΑΠΑΝΤΑ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ - ΜΑΡΙΑΣ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ», εκδ. ΠΑΠΥΡΟΣ, 1995
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου