Εκείνη που είναι λησμονημένη

Σύνθεση	:	Κατερίνα Παπαδοπούλου
Στίχοι	:	Μαρία Πολυδούρη
Ερμηνεία	:	Κάτια Παπαδοπούλου
Δίσκος	:	ΑΝΑΤΟΛΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΜΟΥ
Κυκλοφορία	:	2005

Στίχοι

Εκείνη που είναι λησμονημένη,
εκείνη που ήρθε περαστικά
κι έφυγε άγνωστη κι έφυγε ξένη,
τόσο θλιμμένη καρτερικά,

είχε στο βλέμμα κλείσει ένα αστέρι
που όλο ζητούσε τον ουρανό,
που σαν τον έρημο ήταν φανό
μέσα σε νύχτα και σ' άγρια μέρη.

Στ' ωραίο στόμα η γραμμή γυρνούσε
σαν ένα φίλημα ερωτικό,
μα της σιωπής του δεν ξεπερνούσε
το πικραμένο το μυστικό.

Αγρίων ανέμων μάχη τιτάνια,
η μαύρη θύελλα, η τρικυμία
και του μετώπου της η ηρεμία
την ασημένια την επιφάνεια.

Ανάμεσά μας στάθει θλιμμένη.
Κάτι ζητούσε, ποιος ξέρει τι.
Πώς ήρθε κι είναι λησμονημένη;
Τι να ζητούσεν η ξένη αυτή;

Πληροφορίες

Από την ποιητική συλλογή «Οι τρίλλιες που σβήνουν» του 1928. Στα Άπαντα της Πολυδούρη^[1], η τρίτη και η τέταρτη στροφή είναι "ανάποδα". Άλλες μικροαλλαγές, στην πρώτη στροφή είναι "κι έφυγε αγνώριστη κι έφυγε ξένη" και στην προτελευταία είναι "και στου μετώπου της η ηρεμία".

____________________________

[1] «ΑΠΑΝΤΑ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ - ΜΑΡΙΑΣ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ», εκδ. ΠΑΠΥΡΟΣ, 1995