Σύνθεση | : | παραδοσιακό |
---|---|---|
Στίχοι | : | Βιτσέντζος Κορνάρος |
Ερμηνεία | : | Νίκος Ξυλούρης - Τάνια Τσανακλίδου |
Δίσκος | : | ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ |
Κυκλοφορία | : | 1976 |
Στίχοι
1049 Ήθελε κι άλλα να του πη μα η ομιλιά δε σώνει,
1050 πέφτει στη γης άσπρη κρυγιά πλια παρά απ' το χιόνι.
1083 Εκείνος μπλιό άλλο δε μιλεί μα πλύθηκεν ομπρός τση
1084 και τση φανίστη άλλης λογής εγίνηκε το φως της.
1085 Ήλαψεν ο Ρετόκριτος βγάζοντας το μελάνι,
1086 πάλι την πρώτην ομορφιά το πρόσωπό του πιάνει,
1087 χρυσά γενήκα τα μαλλιά, τα χέρια μαρμαρένια
1088 κι η όψη ντου ασπροκόκκινη, τα κάλλη ζαχαρένια.
1089 Γνωρίζει τον η Αρετή καλά τονε θυμάται,
1090 μα δεν κατέχει ξυπνητή αν είναι ή αν κοιμάται.
1097 Εξελιγώθη, στρέφεται με σπλάχνος τον εθώρει
1098 και να μιλήση απ' τη χαρά ακόμη δεν εμπόρει.
Πληροφορίες
Η αρίθμηση δείχνει ποιοι στίχοι μελοποιήθηκαν και είναι με βάση τον «Ερωτόκριτο» του 1996, από τις εκδόσεις ΠΑΠΥΡΟΣ. Εκεί το ποίημα είναι χωρισμένο σε 5 μέρη και κάθε μέρος είναι αριθμημένο με αυτοτελή αρίθμηση. (Το συγκεκριμένο απόσπασμα είναι από το 5ο μέρος.) Η ορθογραφία είναι κι αυτή από την ίδια έκδοση του «Ερωτόκριτου», αλλά στις εκφραστικές διαφορές ακολουθώ την απόδοση των καλλιτεχνών, παρά το έντυπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου