Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2019

Να 'χα τ' αθάνατο νερό

(Τ' αθάνατο νερό)

Σύνθεση:Μίκης Θεοδωράκης
Στίχοι:Γιάννης Ρίτσος
Ερμηνεία:Νάνα Μούσχουρη
Δίσκος:ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ
Κυκλοφορία:1960

Στίχοι

Να 'χα τ' αθάνατο νερό, ψυχή καινούργια να 'χα
να σου 'δινα να ξύπναγες για μια στιγμή μονάχα.
Να δεις, να πεις, να το χαρείς ακέριο τ' όνειρό σου
να στέκεται ολοζώντανο κοντά σου, στο πλευρό σου.

Βροντάνε στράτες κι αγορές, μπαλκόνια και σοκάκια
και σου μαδάν οι κορασιές λουλούδια στα μαλλάκια.

Μυριόρριζο, μυριόφυλλο κι ευωδιαστό μου δάσο,
πώς να πιστέψω η άμοιρη πως μπόριε να σε χάσω;
Γιέ μου, όλα κάνανε φτερά κι όλα μ' αφήκαν πίσω.
Δεν έχω μάτι για να δω, στόμα για να μιλήσω.

Με τα χεράκια σου τα δυο τα χιλιοχαϊδεμένα
όλη τη γης αγκάλιαζα κι όλα ήτανε για μένα.

Επανεκτελέσεις

Πληροφορίες

Ο Μπιθικώτσης δεν λέει το δεύτερο κουπλέ, όπως κάνει και η Μαίρη Λίντα και η Χορωδία Τρικάλων. Η Νένα Βενετσάνου πάλι, λέει μόνο τους δύο πρώτους στίχους από το δεύτερο κουπλέ και το 'χει προσαρμόσει διαφορετικά:

Να 'χα τ' αθάνατο νερό, ψυχή καινούργια να 'χα
να σου 'δινα να ξύπναγες για μια στιγμή μονάχα.
Να δεις, να πεις, να το χαρείς ακέριο τ' όνειρό σου
να στέκεται ολοζώντανο κοντά σου, στο πλευρό σου.

Βροντάνε στράτες κι αγορές, μπαλκόνια και σοκάκια
και σου μαδάν οι κορασιές λουλούδια στα μαλλάκια.

Με τα χεράκια σου τα δυο τα χιλιοχαϊδεμένα
όλη τη γης αγκάλιαζα κι όλα ήτανε για μένα.
Μυριόρριζο, μυριόφυλλο κι ευωδιαστό μου δάσο,
πώς να πιστέψω η άμοιρη πως μπόριε να σε χάσω;

Βροντάνε στράτες κι αγορές, μπαλκόνια και σοκάκια
και σου μαδάν οι κορασιές λουλούδια στα μαλλάκια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου