Μοιρολόι

Σύνθεση	:	Μίκης Θεοδωράκης
Στίχοι	:	Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνεία	:	Νένα Βενετσάνου - Χορωδία
Δίσκος	:	ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ
Κυκλοφορία	:	2001

Στίχοι

Μου φέρνουν το παιδί, παιδί μου, το παιδί σκοτωμένο.
Μου 'παν πως το φέρνουν απ' το ρέμα κι ήρθα να το προϋπαντήσω.

– Ξέρετε πώς το λένε;
– Ξέρουμε.
– Ξέρετε πόσα χρόνια είχε;
– Ξέρουμε.
– Ξέρετε πόσο ψηλό ήταν;
– Ξέρουμε πόσο ψηλό ήταν και πόσο όμορφο και πόσο καλό.
– Πότε και πού το 'δαν για στερνή φορά;
– Ψηλά στο λόφο. Στη θέση της καρδιάς του είχε πουλί και κελαϊδούσε
τον πήρανε χιλιάδες πουλιά και τον πάνε στον φίλο του τον ήλιο.
– Το παιδί μου φορούσε καθαρά ρούχα,
είχε αλλάξει σήμερα το πρωί, πριν φύγει.
– Ήξερε πως πάει για γάμο, πως πάει σε πανηγύρι.
– Του Χάρου πανηγύρια και χαρές.
– Ήταν ωραίος σαν δένδρο, ψηλός σαν κάστρο,
καλός σαν το γάλα, ήμερος σαν τον θάνατο.

– Το παιδί μου είχε χαρτζιλίκι, του 'δωσα χτες το βράδυ.
– Ήξερε πως πάει να πιει και να γλεντήσει.
– Του Χάρου κρασί και γλέντια.
– Ήταν πιο δυνατός απ' τη ζωή, πιο δίκιος απ' το δίκιο.

– Το παιδί μου είχε αγάπη. Τον ξόφλησαν σήμερα το πρωί.
– Σήμερα το πρωί τον ξόφλησαν, γιατί είχε πολλή αγάπη.

– Ξέρετε πώς θα 'ναι ο κόσμος χωρίς το παιδί μου;
– Ξέρουμε.
– Πώς θα 'ναι ο ήλιος κι η μέρα;
– Η μέρα οχιά, ο ήλιος πόνος, κι ο κόσμος πληγή δίχως καρδιά.

Μου φέρνουν το παιδί, παιδί μου, το παιδί σκοτωμένο.
Μου 'παν πως το φέρνουν απ' το ρέμα. Δεν άντεξα να πάω παρακάτω.

– Ξέρετε πώς το λένε;
– Ιησού.
– Ξέρετε πώς το λένε;
– Πέτρο, Χανς και Γιούρι, Άννα, Τζακ και Λιου-Τσε.
Είχε δέσει τον ήλιο στην άκρη της κλωστής και τον έπαιζε χαρταετό!
– Μα είναι αλήθεια; Το παιδί μου ήταν φτωχό. Δεν ήξερε γράμματα.
– Άλφα, Βήτα, Γάμα, Δέλτα.
Άλφα, Βήτα, Γάμα, Δέλτα.
Θα μάθει τώρα το αλφάβητο μετρώντας τ’ άστρα,
βγάζοντας τις σφαίρες απ’ το πετσί του.

Σφαίρες μου, καλές μου σφαίρες
μπείτε γλυκά στο κρεατάκι του
του το 'δεσα στάλα με στάλα
δεκαοχτώ χρόνια νύχτα και μέρα.
Μην το πονέσετε πολύ.
Μπείτε γλυκά να μη σας καταλάβει και ξυπνήσει.

Πληροφορίες

Τραγούδι από το θεατρικό έργο «Το τραγούδι του νεκρού αδελφού». Προστέθηκε το 1980, όταν το έργο ανέβηκε για δεύτερη φορά στο θέατρο «Αθήναιον», σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολωμού.