Το τανγκό του Εφιάλτη - Τραγούδι κόκκινο θα πω

Σύνθεση	:	Μίκης Θεοδωράκης
Στίχοι	:	Μίκης Θεοδωράκης - Γιάννης Θεοδωράκης
Ερμηνεία	:	Γιάννης Μπέζος - Δημήτρης Μπάσης - Χορωδία
Δίσκος	:	ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ
Κυκλοφορία	:	2001

Στίχοι

Ποιος δεν ξέρει τον Εφι- τον Εφιάλτη, τον Εφιάλτη;
Ο Εφιάλτης ήταν ο πρώτος προδότης.

Τότε ακόμα η προδοσία ήταν αμάρτημα.
Θεοί κι ανθρώποι
τιμωρούσαν σκληρά τον προδότη.

Ποιος δεν ξέρει τον Εφιάλτη;
Ο Εφιάλτης...

Αργότερα η προδοσία έγινε επάγγελμα.
Οι προδότες πηγαίναν στη δουλειά τους, λάρα λαλά λαλά!
Όπως οι μαγαζάτορες στα μαγαζιά τους, λάρα λαλάλα λάρα λαλά λα!

Πουλούσαν την πραμάτεια τους
και παίρναν τον μισθό τους τακτικά.
Παντρευόνταν ανάμεσά τους να μην προδώσουν της ρα- της ράτσας τη σειρά.

Το θέλεις λοιπόν;

Κι όμως, όλος ο κόσμος θυμόταν ακόμα
την ιστορία του Εφιάλτη, τόσα χρόνια,
ώσπου η προδοσία γίνηκε αρετή,
έγινε καθήκον και για τους προδότες θεσπίστηκε εύφημος μνεία ειδική:
«Στον σεμνό προδότη,
τη μεγάλη προδοσία πιστοποιούσα,
η πατρίς ευγνωμονούσα.»
Ποιος θυμάται πια τον Εφιάλτη;

Το θέλεις λοιπόν;

Την ιστορία που θα πω
την πήραν ταχυδρόμοι
τη θάψαν στην ψυχή βαθιά στη λησμονιά
κλειστοί 'ναι τώρα οι δρόμοι.

Οι παπαρούνες μαύρες στη γη,
ο ουρανός πληγή ανοιχτή,
τα βήματά μου χάνονται, πέτρα στο νερό,
όπου κι αν μ' αγγίξεις στο κορμί πονώ.

Γέρνουν τα πουλιά, νεκρά τ' αστέρια
στ' Αυγούστου τη φωτιά λειώνουν τα μεσημέρια,
όπου κι αν μ' αγγίξεις στο κορμί πονώ.

Το θέλεις λοιπόν;

Τραγούδι κόκκινο θα πω
μέσα στους άδειους δρόμους
μέσα στις άδειες τις καρδιές, τις άπονες,
όλο σκουριά και φόβους.

Στης αγάπης την κορφή
πάλι ο σταυρός και ο καιρός φωνάζει.
Θα 'ναι τρελός, όποιος τον αντικρίσει,
όποιος μπροστά του σταθεί.
Όποιος γι' αυτόν θα μιλήσει,
πάνω του θα καρφωθεί.

Είναι η νύχτα άσπρη σαν φόνος,
είναι ο φόνος μαύρος σαν θάνατος
μαύρος σαν θάνατος, μαύρος σαν θάνατος
θέλω, θέλω, θέλω να μιλήσω.

Τραγούδι κόκκινο θα πω
με παγωμένα χείλη.
Για την αντάρτικη γενιά αστροφεγγιά,
χορτάρι και τριφύλι.

Το θέλεις λοιπόν;

Είναι η νύχτα άσπρη σαν φόνος,
είναι ο φόνος μαύρος σαν θάνατος
μαύρος σαν θάνατος, μαύρος σαν θάνατος
θέλω, θέλω, θέλω να μιλήσω.

Πληροφορίες

Τραγούδι από το θεατρικό έργο «Το τραγούδι του νεκρού αδελφού». Προστέθηκε το 1980, όταν το έργο ανέβηκε για δεύτερη φορά στο θέατρο «Αθήναιον», σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολωμού.