Σύνθεση | : | Νίκος Γεωργούσης |
---|---|---|
Στίχοι | : | Κώστας Βάρναλης |
Ερμηνεία | : | Λένα Πετρή - Νίκος Κατσής |
Δίσκος | : | ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ |
Κυκλοφορία | : | 1979 |
Στίχοι
Εδώ π' ανταμωθήκαμε, αδερφοί,
δεν είναι πλατωσιά μηδέ κορφή,
μήδ' άκρα του πελάου και τ' ουρανού.
Το βάθος είναι του άσωτου κενού.
Δεν πέσαμε μονάχοι στ' αναιώνια
σκοτάδια. Μας γκρεμίσαν τα τελώνια
της ανομίας, οι "πρώτοι" του λαού,
κάθε λαού, καινούργιου ή παλαιού.
Ήλιος εδώ να φτάσει, ανάσ', αχός
δεν αφήνει των πλουσώων ο Θεός
και στον απάνου κόσμο από τον κάτου
οι βόγκοι ν' ανεβούνε του θανάτου.
Τη σάρκα μάς τη σάπισε η λασπιά τους,
μα την ψυχή μας πιότερο η ψευτιά τους.
Πουλημένα κοπάδια, νύχτα μέρα
για δικά τους πεθαίνουμε συφέρα.
Ασήμαντοι, χυδαίοι, μηδενικοί
κάναν την οικουμένη φυλακή.
– Πώς εδώθε να βγούμε; – Όχι ένας ένας!
Όλοι μαζί και μοναχός κανένας!
Σα φτάσ' η εσχάτη ανάγκη να σωθείς,
ενωμένος λαός θα σηκωθείς.
Πληροφορίες
Από την προτελευταία στροφή λείπει ένα δίστιχο:
Ασήμαντοι, χυδαίοι, μηδενικοί
κάναν την οικουμένη φυλακή.
Πέτρα δεν είν' απάνου να πατήσει
το θύμα, όσο ψηλότερα να φτύσει!
Αποσπάσματα του ποιήματος είχε μελοποιήσει δυο χρόνια πριν ο Ζουγανέλης, στον δίσκο «ΛΑΪΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΒΑΡΝΑΛΗ», όπου το ερμήνευε η Αφροδίτη Μάνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου