Σύνθεση | : | Γιάννης Ζουγανέλης |
---|---|---|
Στίχοι | : | Κώστας Βάρναλης |
Ερμηνεία | : | Αφροδίτη Μάνου |
Δίσκος | : | ΛΑΪΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΒΑΡΝΑΛΗ |
Κυκλοφορία | : | 1977 |
Στίχοι
Εδώ που ανταμωθήκαμε, αδερφοί
δεν είναι πλατωσιά μηδέ κορφή,
μηδ' άκρα του πελάου και τ' ουρανού
το βάθος είναι του άσωτου κενού.
[1]
Ήλιος εδώ να φτάσει, ανάσα, αχός
δεν αφήνει των πλουσίων ο Θεός.
[2]
Τη σάρκα μάς τη σάπισε η λασπιά τους,
μα την ψυχή μας πιότερο η ψευτιά τους.
Πουλημένα κοπάδια νύχτα μέρα
για δικά τους πεθαίνουμε συμφέρα.
Ασήμαντοι, χυδαίοι, μηδενικοί
κάναν την οικουμένη φυλακή.
Πέτρα δεν είν' απάνου να πατήσει
το θύμα όσο ψηλότερα να φτύσει.
– Πώς από 'δώ θα βγούμε; – Όχι ένας ένας,
όλοι μαζί, και μοναχός κανένας.
Σαν φτάσει η έσχατη ανάγκη να σωθείς,
ενωμένος λαός θα σηκωθείς!
Πληροφορίες
[1], λείπει μία στροφή:
Δεν πέσαμε μονάχοι στ' αναιώνια
σκοτάδια. Μας γκρεμίσαν τα τελώνια
της Ανομίας, οι "πρώτοι" του λαού,
κάθε λαού, καινούριου ή παλαιού.
[2], λείπει ένα δίστιχο:
Ήλιος εδώ να φτάσει, ανάσα, αχός
δεν αφήνει των πλουσίων ο Θεός
και στον απάνου κόσμο από τον κάτου
οι βόγκοι ν’ ανεβούνε του θανάτου.
Ολόκληρο, σχεδόν, το ποίημα μελοποίησε δυο χρόνια αργότερα ο Νίκος Γεωργούσης στον δίσκο του «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου