Χρυσή πατρίδα

Σύνθεση	:	Γιάννης Ζουγανέλης
Στίχοι	:	Κώστας Βάρναλης
Ερμηνεία	:	Ισιδώρα Σιδέρη
Δίσκος	:	ΛΑΪΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΒΑΡΝΑΛΗ
Κυκλοφορία	:	1977

Στίχοι

Ήλιος, βουνά και θάλασσα χρυσά
κι οι μέσα κόσμοι, ο αγέρας που φυσά.
Χρυσόμηνας, χρυσάνθια, χρυσοπώρες,
χρυσές κι απ' την αυγή ως τα δυσμά οι ώρες.

Με τα φτερά κατάκορφα σηκώσου,
το κάθε ψήλος τ' ουρανού δικό σου.
Στην πιο 'μορφη πατρίδα όμορφα ζήσε,
της Ομορφιάς ο πλαστουργός εσύ 'σαι.

Μαύρο φως, λάσπη γύρα, σκλάβα γνώμη
κι ούτε μάννα, πατρίδα κι ούτε νόμοι
κι ούτε ομορφιά κι αλήθεια κι αρετή.
Τα πάντα λεία του ξένου πειρατή.

Ξύπνα λαέ κι όλ' οι λαοί μετά σου,
να καθαρίσεις τα καθάρματά σου!
Τότε μονάχα θα 'ναι αληθινά
κατάχρυσα ήλιος, θάλασσα, βουνά!

Τότε θα 'χεις πατρίδα, θα 'χεις δίκιο,
θα 'χεις γνώμη, λόγο κι αίμα αντρίκιο.
Κι όλα δικά σου κι όχι των ολίγων,
όλα των δουλευτάδων και κολίγων.

Ξύπνα λαέ κι όλ' οι λαοί μετά σου.

Πληροφορίες

Αποσπάσματα από το ίδιο ποίημα, σε διαφορετική μελοποίηση, έχουν ερμηνεύσει κατά καιρούς και οι:

• 1978. Τάκης Βούης, στον δίσκο του «ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ».

• 1979. Ελευθ. Μπαμπάκου - Λένα Πετρή - Ν. Κατσής, στον δίσκο του Ν. Γεωργούση «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ»

• 1982. Στέλιος Παναγιωτίδης, στον δίσκο του Τίμου Αρβανιτάκη «ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ».

• 1986. Γιώργος Υδραίος - Βασιλική Βιρουράκη, στον δίσκο του Σωτήρη Ρεμπάπη «ΤΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ».

από το ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ

Μαύρο φως, λάσπη γύρα, σκλάβα γνώμη
κι ούτε μάννα, πατρίδα κι ούτε νόμοι
κι ούτε ομορφιά κι αλήθεια κι αρετή.
Τα πάντα λεία του ξένου πειρατή.

Ξύπνα λαέ κι όλ' οι λαοί μετά σου,
να καθαρίσεις τα καθάρματά σου!
Τότε μονάχα θα 'ν' αληθινά
ήλιος και θάλασσα, θάλασσα, βουνά!

Τότε θα 'χεις πατρίδα, θα 'χεις δίκιο,
θα 'χεις γνώμη και λόγο κι αίμα αντρίκιο.
Κι όλα δικά σου κι όχι των ολίγων,
όλα των δουλευτάδων και κολίγων.

Ξύπνα λαέ κι όλ' οι λαοί μετά σου,
να καθαρίσεις τα καθάρματά σου!
Τότε μονάχα θα 'ν' αληθινά
ήλιος και θάλασσα, θάλασσα, βουνά!

από τα ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ

Ξύπνα λαέ κι όλ' οι λαοί μετά σου,
να καθαρίσεις τα καθάρματά σου!

Ξύπνα λαέ!
Τότε θα 'ναι όλα αληθινά
κατάχρυσα ήλιος, θάλασσα, βουνά!

Ξύπνα λαέ!
Όλα δικά σου κι όχι των ολίγων,
όλα των δουλευτάδων και κολίγων.

Ξύπνα λαέ!
Τότε θα 'χεις πατρίδα, θα 'χεις δίκιο,
θα 'χεις γνώμη και λόγο κι αίμα αντρίκιο.

Ξύπνα λαέ!

από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΣΜΟ

Ήλιος, βουνά και θάλασσα χρυσά
κι οι μέσα κόσμοι, ο αγέρας που φυσά.
Χρυσόμηνας, χρυσάνθια, χρυσοπώρες,
χρυσές κι απ' την αυγή ως το δυσμά οι ώρες.

Τράβ' ανοιχτά στον Παρνασσό. Φαντάσου
τη Μούσα να πορεύεται κοντά σου.
Πιες το νερό τ' αθάνατο στη βρύση.
Θα βγει ο Λοξίας να σε καλωσορίσει.

Να στεφανώσει τα χρυσά μαλλιά σου.

Με τα φτερά κατάκορφα σηκώσου,
το κάθε ψήλος τ' ουρανού δικό σου.
Στην πιο 'μορφη πατρίδα όμορφα ζήσε,
της Ομορφιάς ο πλαστουργός εσύ 'σαι.

Μαύρο το φως, λάσπη η γύρα, σκλάβα η γνώμη
κι ούτε η μάννα κι ούτε πατρίδα κι ούτε οι νόμοι
κι ούτε ομορφιά κι αλήθεια κι αρετή.
Τα πάντα είναι λεία του ξένου πειρατή.

Ξύπνα, λαέ κι όλ' οι λαοί μετά σου,
να καθαρίσεις τα καθάρματά σου!
Τότε μονάχα θα 'ναι αληθινά
κατάχρυσα ήλιος, θάλασσα, βουνά!

Τότε θα 'χεις πατρίδα, θα 'χεις και δίκιο,
θα 'χεις γνώμη και λόγο κι αίμα αντρίκιο.
Κι όλα δικά σου θα 'ναι κι όχι των λίγων,
όλα των δουλευτάδων και των κολίγων.

από τον ΔΕΚΑΛΟΓΟ

Ήλιος, βουνά και θάλασσα χρυσά
κι οι μέσα κόσμοι, αγέρας που φυσά.
Χρυσόμηνας, χρυσάνθια, χρυσοπώρες,
χρυσές κι απ' την αυγή ως το δυσμά οι ώρες.

Τράβ' ανοιχτά στον Παρνασσό. Φαντάσου
τη Μούσα να πορεύεται κοντά σου.
Πιες το νερό τ' αθάνατο απ' τη βρύση.
Θά βγει ο Λοξίας να σε καλωσορίσει.

Να στεφανώσει τα χρυσά μαλλιά σου.
Νιάτα και γεια και πρώτε στη δουλειά σου,
βλογημένε απ' τη Μοίρα και την Πλάση,
δεν μπόρεσε η Κακία να σε χαλάσει!

Τράβ' ανοιχτά στον Παρνασσό. Φαντάσου
τη Μούσα να πορεύεται κοντά σου.
Πιες το νερό τ' αθάνατο απ' τη βρύση.
Θά βγει ο Λοξίας να σε καλωσορίσει.

Με τα φτερά κατάκορφα σηκώσου,
το κάθε ψήλος τ' ουρανού δικό σου.
Στην πιο 'μορφη πατρίδα όμορφα ζήσε,
της Ομορφιάς ο πλαστουργός εσύ 'σαι.

Τράβ' ανοιχτά στον Παρνασσό. Φαντάσου
τη Μούσα να πορεύεται κοντά σου.
Πιες το νερό τ' αθάνατο απ' τη βρύση.
Θά βγει ο Λοξίας να σε καλωσορίσει.

Να στεφανώσει τα χρυσά μαλλιά σου.
Νιάτα και γεια και πρώτε στη δουλειά σου.

Τράβ' ανοιχτά στον Παρνασσό. Φαντάσου
τη Μούσα να πορεύεται κοντά σου.
Πιες το νερό τ' αθάνατο απ' τη βρύση.
Θά βγει ο Λοξίας να σε καλωσορίσει.