Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2018

Τα θλιβερά μαντάτα

Σύνθεση:παραδοσιακό
Στίχοι:Βιτσέντζος Κορνάρος
Ερμηνεία:Νίκος Ξυλούρης
Δίσκος:ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ
Κυκλοφορία:1976

Στίχοι

1355 Ήκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα;
1356 Ο κύρης σου μ' εξόρισε στης ξενιτειάς τη στράτα.
1361 Τέσσερεις μέρες μοναχά μου 'δοκε ν' ανιμένω
1362 κι απόκεις να ξενητευτώ πολλά μακρυά να π'γαίνω.
1363 Και πώς θα σ' αποχωριστώ, και πώς θα σου μακρύνω,
1364 και πώς να ζήσω δίχως σου τον ξορισμόν εκείνο;

1367 Κατέχω το κι ο κύρης σου γρήγορα σε παντρεύει
1368 ρηγόπουλο, αφεντόπουλο, σαν είσαι συ γυρεύει.
1369 Και δεν μπορείς ν' αντισταθείς 'σ τα θέλουν οι γονείς σου
1370 νικούν τηνε τη γνώμη σου κι αλλάζει η όρεξή σου.

1371 Μια χάρη αφέντρα σου ζητώ και κείνη αν μόνο
1372 και μετα κείνη ολόχαρος τη ζήση μου τελειώνω.
1373 Την ώρα π' αρραβωνιαστείς να βαριαναστενάξεις
1374 κι ότε σαν νύφη στολιστείς, σαν παντρεμένη αλλάξεις,
1375 να αναδακρυώσεις και να πεις "Ρωτόκριτε καημένε
1376 τα σου 'ταξα ελησμόνησα τα 'θελες μπλιο δεν έναι".

1383 Και κάθε μήνα μια φορά μέσα στην κάμερά σου
1384 λόγιασε τα 'παθα για σε να με πονεί η καρδιά σου
1385 και πιάσε και τη ζωγραφιά που 'ναι στ' αρμόνι μέσα
1386 και τα τραγούδια που 'λεγα όπου πολύ σ' αρέσαν.

1387 Και διάβαζε τα θώριε τα και αναθυμού και μένα
1388 πως μ' εξορίσανε για σε πολλά μακρυά εις τα ξένα.
1389 Κι όντε σου πουν κι απόθανα λυπήσουμε και κλάψε,
1390 και τα τραγούδια που 'βγαλα μες στη φωτιά τα κάψε.

1397 Όπου κι α πάω κι α βρεθώ κι ό,τι καιρό κι ας ζήσω,
1398 τάσσω σου άλλη να μη δω μηδέ να αναντρανίσω.
1395 Kι ας τάξω ο κακορίζικος, πως δε σ' είδα ποτέ μου,
1396 ένα κερίν αφτούμενον εκράτουν, κι έσβησέ μου.
1399 Κάλλια έχω σε με θάνατο παρ' άλλη με ζωή μου
1400 για σένα εγεννήθηκε στον κόσμο το κορμί μου.

Επανεκτελέσεις

Πληροφορίες

Η αρίθμηση δείχνει ποιοι στίχοι μελοποιήθηκαν και είναι με βάση τον «Ερωτόκριτο» του 1996, από τις εκδόσεις ΠΑΠΥΡΟΣ. Εκεί το ποίημα είναι χωρισμένο σε 5 μέρη και κάθε μέρος είναι αριθμημένο με αυτοτελή αρίθμηση. (Το συγκεκριμένο απόσπασμα είναι από το 3ο μέρος.) Η ορθογραφία είναι κι αυτή από την ίδια έκδοση του «Ερωτόκριτου», αλλά στις εκφραστικές διαφορές ακολουθώ την απόδοση των καλλιτεχνών, παρά το έντυπο.

Στην επανεκτέλεση το τραγούδι είναι με τίτλο «Ερωτόκριτος», ενώ στην ερμηνεία έχουν προσθέσει και τους στίχους που δε λέει ο Ξυλούρης, αλλά έχουν αφαιρέσει τα δίστιχα 1397-1398 και 1399-1400:

1355 - 1376 [όμοια με ανωτέρω]

1377 κι όντε σ' αγάπη αλλού γαμπρού θες δώσεις την εξά σου,
1378 και νοικοκύρης θα γενή στα κάλλη τσ' ομορφιάς σου,
1379 κι όντε με σπλάχνος σε φιλή και σε περιλαμβάνη,
1380 θυμήσου ενός οπού για σε εβάλθη ν' αποθάνη.

1381 Θυμήσου πως μ' επλήγωσες κι έχω θανάτου πόνον
1382 κι ουδέ ν' απλώσω μου 'δωκες σκια στο δακτύλι μόνον.

1383 - 1390 [όμοια με ανωτέρω]

1391 για να μην έχης αφορμή εισέ καιρόν κιανένα
1392 πλιο σου να τ' αναθυμηθής, μα να 'ν' λησμονημένα
1395 κι ας τάξω ο κακορίζικος πως δε σ' είδα ποτέ μου,
1396 μα ένα κεράκι αφτούμενον εκράτουν κι έσβησέ μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου